2022-09-03 - Odkryj należącą do użytkownika Emina Tomczyk tablicę „pozy do zdjec” na Pintereście. Zobacz więcej pomysłów na temat pozy modelingowe, sesja zdjęciowa, poradnik pozowania.
Poradnik fotograficznyWspólnie z innymi fotografami przygotowaliśmy dla Ciebie ten foto-poradnik – znajdziesz tutaj wiele cennych wskazówek, dzięki którym Twoje zdjęcia portretowe będą lepsze:)Najważniejsze poradyNajczęściej spotykane błędyCo ustawić w aparacie?Jaki obiektyw wybrać?Kadrowanie i kompozycjaŚwiatło naturalne i błyskowePomysły na ciekawe zdjęciaCZYTAJ DALEJ Autorzy – foto-poradnik powstał dzięki wspaniałym osobom. Swoimi poradami i doświadczeniem podzielili się: Rafał Lemke || Beata Kubica || Jakub Macioł || Michał Laskowski || Maciek Olszewski || Andrzej Kluczny || Krzysztof Jach || Nikodem Szymański || Marcin Jasiński || Rafal “Edek” Sadura || Matylda Szafrańska || Radosław Adamski || Rafał Siwik || Marcin Muszyński || Mariusz Krawczyk || Janusz Wronka || Aneta Czarnocka-Kanik Korekta i redakcja: Martyna KubickaOpieka mentorska: Tomasz ZienkiewiczZasady dobrego portretuUstaw ostrość na bliższym płytką głębię ostrości – dostaniesz rozmyte modela/modelkę o oddalenie się od z blendy – dzięki niej łatwo rozjaśnisz cienie na twarzy dłuższych ogniskowych, by nie powodować deformacji twarzy. Obiektyw szerokokątny poszerza twarz. Sprawdź to, robiąc sobie selfie smartfonem i przybliż go do modela/modelkę o delikatne wychylenie głowy do przodu, by zmniejszyć ryzyko „podwójnej brody”.Unikaj nienaturalnych póz. Generują one często głębokie zmarszczki i fałdki w miejscach, gdzie normalnie ich nie ma. Na przykład na szyi podczas nadmiernego obrotu „za ramię”Najważniejsze jest spojrzenie, a co za tym idzie – oczy. Odbij w nich lampę, okno lub inne źródło światła. Możesz je również dodatkowo wyostrzyć. Spróbuj wzmocnić kontrasty w postprodukcji przez obrys cieniem wokół źrenic i rozjaśnienie blików bój się odrzucać nijakie zdjęcia. W portrecie chodzi przede wszystkim o emocje. Mimika, która wyraża sztuczny uśmiech, odrzuca odbiorcę. Skup się na atmosferze. Przed sesją rozluźnij modela/modelkę żartem lub rozmową przy kawie. Opowiedz coś o sobie. Posłuchaj czegoś o nim/niej. Bądź człowiekiem, a nie panem o make-up. Nie ma nic gorszego niż szczegółowy retusz zdjęcia w PS, bez grama makijażu. Nawet najskromniejszy, codzienny makijaż ułatwia życie po by model/modelka miała ze sobą szczotkę do włosów. Niesforne, roztrzepane włosy potrafią dodać dużo pracy w modela/modelkę w różnych kierunkach w stosunku do oświetlenia. Patrz, jak zmieniają się układy cieni na twarzy. W plenerze korzystaj z otoczenia. Czasem w mieście ściana budynku potrafi służyć za blendę odbijającą miękko światło słoneczne, a ostre promienie padające tuż w wejściu do tunelu mogą dać łagodne oświetlenie uzyskać fajne, miękkie i ciepłe światło w plenerze, korzystaj z godzin popołudniowych/wieczornych, czyli tzw. złotej chcesz uzyskać miękkie światło, możesz użyć blendy dyfuzyjnej – ustaw ją między słońcem a wykonujesz zdjęcie przy niskich wartościach przysłony, np. f/ ustaw ostrość na bliższe naturalnych ramek, np. czy kadr ma być pionowy, czy się wydobyć charakter fotografowanej się podejść blisko do modela/modelki, tak by skupić się na spojrzeniu. Rozmawiaj z modelem/modelką by przyzwyczaiła się do obiektywu i czuła z naturalnego światła. Pozwoli ci to otworzyć przysłonę do wartości f/ f/ i skupić wzrok odbiorcy na oczach osoby fotografowania w pełnym słońcu. Ostre słoneczne światło jest niekorzystne i powoduje, że pojawiają się ostre musisz fotografować przy ostrym słońcu o 12 w południe, postaraj się znaleźć trochę cienia i tam ustaw modela/ portrecie najważniejsza jest osoba fotografowana. Jeśli w tle panuje bałagan, otwórz przysłonę jak najbardziej, aby rozmyć otoczenie i skupić wzrok widza na temacie kontakt 🙂 Rozmawiaj z modelką. Rozmowa buduje relację, rozluźnia. Oswaja modelkę, szczególnie tą początkującą. To przekłada się na lepsze zdjęcia. Dobrą atmosferę możesz też zbudować dobrą to przede wszystkim przedstawienie danej osoby na fotografii, a więc ukazanie jej emocji i cech charakteru (z wyłączeniem sesji komercyjnych, gdzie za portretowaną osobą stoi marka firmy czy produktu). Im prościej, tym lepiej. Aspekty techniczne są ważne, ale dobry portret mówi nam coś o danym człowieku. Oczy są w portrecie najważniejsze. Dalej mimika/wyraz twarzy i oświetlenie (w zależności od tego, jak osobę chcemy przedstawić), być może jakieś przedmioty, które o osobie portretowanej coś nam powiedzą i przez to nadadzą narrację błędy w portrecieGłębia ostrości, ustawienie ostrości na wszystkim: uwaga odbiorcy ląduje nie tylko na portretowanej osobie, ale również na detalach w tleObiektyw: Użyłeś szerokiego obiektywu i twarz wygląda niekorzystnieKadrowanie: głowa jest w środku kadru, przez co pozostawione jest zbyt dużo przestrzeni u góry zdjęcia,brak przestrzeni w kadrze, w kierunku, w którym patrzy modelka/model (choć możesz skutecznie i ciekawie łamać tę zasadę przy kadrach „filmowych”, pozostawiając wolną przestrzeń „za plecami”),cięcie w połowie czoła i obcinanie Portret zrobiony ze zbyt niskiej lub zbyt wysokiej pozycji (np. w portrecie dziecięcym). W połączeniu z szerokim kątem powoduje to, że model/modelka wygląda nienaturalnie. Kompozycja: na przykład kiedy przypadkiem wywołane jest złudzenia drzewa wystającego z głowy 🙂Wybór trudnego miejsca do zdjęć: zbyt dużo szczegółów i rozpraszaczy sprawia, że model/modelka „ginie” na niekorzystnym tle. Ekspozycja: prześwietlone tło i niedoświetlona mocne światło daje ostre i bardzo kontrastowe cienie na twarzy. Uwydatnia też wszystkie niedoskonałości. Z kolei brak odpowiedniej ilości światła może spowodować, że zdjęcie będzie na tyle niedoświetlone, że podciąganie ekspozycji w późniejszej postprodukcji spowoduje dużą utratę jakości zdjęcia. Ostrość: np. na dalszym oku, czole, nosie, kontaktu z osobą portretowaną: fotograf często skupia się bardzo na technicznych sprawach, zapominając o tym, że fotografuje CZŁOWIEKA, który stresuje się sytuacją. W konsekwencji portret może wyjść technicznie doskonały, ale pokazujący osobnika idącego na ścięcie 🙂 Brak „catchlighta” w oku: odbłysk światła w oczach dodaje im życia, bez nich oczy wydają się ciemne i „płaskie”.Próba pokazania i osoby i interesującego otoczenia jednocześnie: portret powinien się skupiać na osobie. Cytując: „jeśli podobają Ci się te malownicze drzwi za modelką, wyrzuć modelkę i zrób fotkę drzwi”. Jeśli robisz portret, skup się na tym, aby osoba wyglądała jak najlepiej. To, co jest za nią lub obok niej nie powinno odciągać portretowa – ustawienia aparatuTryb ostrzenia: włącz detekcję twarzy lub, jeśli masz taką możliwość, detekcję bliższego niską wartość przysłony. Czas i ISO dobierz tak, by ekspozycja była automatycznego trybu portretowego w aparacie. Tryb automatyczny nie ustawi niczego lepiej, niż sam możesz to zrobić. Jeżeli zaufasz automatyce aparatu, nigdy nie będziesz miał pewności, na jakie parametry zdecyduje się osoba się nie porusza podczas wykonywanych zdjęć, możesz zejść z czasem do 1/60 s. Dobrze jest jednak robić zdjęcia z czasem krótszym – jeśli to robisz zdjęcia pozowane, nie włączaj elektronicznej bezgłośnej migawki. Niech modelka/model wiedzą, kiedy jest zrobione zdjęcie i kiedy mogą zmienić uchwycić naturalne emocje w portrecie z reportażu – staraj się nie zwracać na siebie uwagi. Najlepiej byłoby włączyć elektroniczną migawkę i nie używać obiektyw do portretu? Fot. Krzysztof JachNikon D7100 + Sigma 105 mm (f/ 1/125 s, ISO 100)Wykorzystanie w portrecie obiektywu makro. Staraj się używać jasnych szkieł, najlepiej „portretowych” o ogniskowych 50 mm dla croppa lub 85 mm dla pełnej posiadasz obiektyw do makro (ogniskowe 90 mm, 105 mm lub 150 mm), to nie bój się użyć go do portretów. Takie obiektywy świetnie sprawdzają się przy portretach. Jeżeli nie dysponujesz szkłem typowo portretowym, możesz również zrobić dobry portret np. obiektywem 24 mm. Ale uwaga: jeżeli takim obiektywem zrobisz bliski portret, w którym całość kadru wypełnia twarz, najprawdopodobniej proporcje będą niekorzystne. Jeśli odsuniesz się od modelki/modela na 2-3 metry, proporcje twarzy będą już naturalne, a zdjęcie możesz przyciąć. W większości przypadków rozdzielczości matryc w aparatach są na tyle duże, że zdjęcie i tak po przycięciu będzie miało wystarczającą jakość nawet do wydruku. Wadą tego rozwiązania będzie ostrość na całym zdjęciu – również w tle. Zasada ta dobrze sprawdzi się w telefonach, gdzie najczęściej są obiektywy kadrować portret? Zasady kompozycjiZwróć uwagę, żeby z głowy nie wystawał słup lampy czy znaku. Żeby z ucha nie wychodziła sztacheta od płotu 🙂 Fot. Rafał Lemke Nieudane zdjęcie dla pokazania jak nie należy robić. 2. Trzymaj porządek w kadrze. Śmietnik, trzepak, sterta gruzu czy pranie w tle zniszczą najlepszy portret. Fot. Rafał Lemke Tak też nie rób 🙂3. Pamiętaj o mocnych punktach zdjęcia. Postaraj się, żeby znalazło się w nich coś ważnego, np. głowa modela/modelki lub jeśli kadr jest ciasny – Odbita postać jest w mocnym Nie bój się kadrować centralnie, czasami może dawać to bardzo dobre efekty. Fot. Marcin JasińskiPrzykład centralnego kadrowania6. Nie skracaj perspektywy. Ręka, łokieć, czy noga wyciągnięta w stronę aparatu prawie zawsze wygląda niekorzystnie, krócej. Poproś modelkę, by ustawiła te części ciała prostopadle do Staraj się nie ucinać kadru w zgięciach (łokcie, kolana, nadgarstki). Nie ucinaj drobnych części ciała (uszy nos palce, stopa).8. Jeśli stoisz wyżej (perspektywa ptaka) niż fotografowana osoba, wgniatasz ją w ziemię i ją pogrubiasz. Jest to jeden z częściej występujących błędów w fotografii małych dzieci. Jeśli jesteś niżej (perspektywa żaby), postać będzie nienaturalnie wyciągnięta. Najbezpieczniej jest robić zdjęcie z poziomu osoby fotografowanej (perspektywa prosta). Możesz również użyć pespektywy, aby osiągnąć oczekiwany efekt na zdjęciu. Fotografując z góry, pokazujesz uległość osoby fotografowanej, a fotografując z dołu – jej Możesz zastosować zasady trójpodziału lub złotej proporcji, lub tak, aby dwa przecięcia były na modelu. Model będzie w ⅔ kadru. Możesz też użyć złotej spirali. Jeśli modelka patrzy w bok, zostaw miejsce po stronie, w którą Nie zawsze musisz dobierać idealnie naświetloną ekspozycję. Możesz zrobić zdjęcie również w wysokim kluczu (high key), gdzie na zdjęciu będzie dominowała biel, albo zdjęcia w niskim kluczu (low key), gdzie będzie dominowała czerń. W takich zdjęciach histogram będzie niemal całkowicie po prawej lub po lewej stronie, ale może to być doskonałe zdjęcie. Low key jest też sposobem, gdy mamy mało światła, a nie chcemy podbijać ISO, czy użyć lampy – na przykład w – światło naturalne i błyskoweNie ustawiaj światła idealnie na wprost, by portret nie wyszedł „płasko”. Nawet gdy masz jedno źródło światła, ustaw lekko z boku lub z góry, by nadać trójwymiarowość. Jeśli jednak już się na to zdecydujesz — podkreśl cienie. Mogą w tym pomóc czarne blendy po bokach lub tzw. murzynki, czyli duża czarna powierzchnia, która pochłania światło odbite od otoczenia, co dodaje cienie po bokach postaci. Fot. Beata Kubica – PhotoKubicaZdjęcie jest przykładem na dodanie głębi przez ustawienie światła bocznego. Cienie są delikatne ale wyraźnie podkreślają sylwetkę. Fot. Maciej Olszewski Źródłem światła jest tu okno naprzeciw modelki. Z boku zostały zawieszone dwie czarne blendy, żeby obrysować postać cieniem i odciąć ją od jasnego tła. Fot. Michał LaskowskiModelka: Ola Ustaw modelkę przy oknie. Daje to naturalne, miękkie i przyjemne Często zdarza się, że podczas zdjęć w plenerze w dzień z lampą błyskową ogranicza nas czas synchronizacji lampy. W zależności od modelu aparatu jest to zakres między 1/180 a 1/250 sekundy. Nie możemy wtedy robić zdjęć z lampą przy czasach krótszych niż ta wartość (np. 1/500 s.). Jeśli nie zależy nam na rozmyciu tła, przymykamy przysłonę do dużych wartości (np. f/18). Ten zabieg umożliwia nam ustawienie poprawnego czasu, aby nasza lampa zadziałała. Jeśli jednak chcemy rozmyć tło, mamy dwie możliwości. Pierwsza to użycie lampy, która współpracuje z krótkimi czasami naświetlania (HSS Canon, Auto FP Nikon), działa ona przy czasach nawet 1/8000 s. Niestety, o ile można kupić niedrogą lampę z tą funkcją, to bezprzewodowe wyzwalacze przenoszące HSS są dużo droższe od takich bez tej opcji. Druga opcja jest o wiele tańsza. Polega na założeniu na obiektyw ciemnego filtra ND, który skutecznie ogranicza dopływ światła do obiektywu. Dzięki temu możemy wydłużyć czas naświetlania i zmniejszyć przysłonę, aby rozmyć tło. 3. Pamiętaj: flash bardzo fajnie zamraża ruch. W większości przypadków, kiedy ruch nie jest bardzo szybki (trzeba wtedy użyć lamp błyskowych z bardzo krótkim czasem błysku) możemy zamrozić ruch nawet lampą reporterską. Na zdjęciu poniżej dwie osoby rzucały karty z góry, a flash zatrzymał ruch kart. Dzięki takim trickom możesz otrzymać ciekawe efekty przy portretach. Fot. Marcin Jasiński „Cyganka” Przykład zatrzymania ruchu przez na zdjęcia portretowe Fot. Beata Kubica – PhotoKubicaInspiracje inną epoką np. lata 70’. Zadbaj o otoczenie, klimat, odpowiednie światło i strój. Długie włosy dają dużo możliwości w stylizacji. Przykład: kobieta leżąca na plecach z włosami układającymi się w różne długimi włosami części twarzy i modowa bez makijażu (zobacz taką sesję Christiny Aguilery)Portrety z gadżetami dają niemal nieograniczone możliwości, np. możesz wykorzystać rzeczy, które są pasją portretowanej z chlapiącą wodą, proszkami, więcej?Zostaw swój email – wyślę Ci od czasu do czasu kolejne nowościSPRAWDŹ MOJE KURSY FOTOGRAFICZNE
Teraz przeżywanie na nowo najbardziej pomyślnych i szczęśliwych chwil swojego życia, takich jak spotkanie z przyjaciółmi, rodzinne wycieczki, obszerne wakacyjne przygody, wesela lub narodziny dziecka, jest łatwiejsze dzięki funkcji FlipHTML5, w której możesz tworzyć spersonalizowany album ze zdjęciami.
Dzisiaj chciałabym pokazać jak wiedza z zakresu neuropsychologii pozwoli Wam na sprytne nakłonienie modeli do uśmiechu. I nie tylko. Z wyreżyserowanym pokazywaniem emocji zawsze jest problem. Wiele osób albo nie potrafi uśmiechać się “na zawołanie” albo uważa, że wygląda wtedy niekorzystnie i automatycznie włącza się w nich blokada do pokazywania zębów. W takim przypadku żadne próby i prośby nie pomagają, a czasem wszystkie znaki na niebie wskazują, że do danego ujęcia pasowałby pogodniejszy wyraz twarzy. I co wtedy? Jak sobie poradzić z opornym modelem? To proste: sam się uśmiechnij! Dlaczego? Już Wam wszystko tłumaczę. Neurony lustrzane Stanowią grupę komórek nerwowych, które mieszczą się w komorze motorycznej płata czołowego oraz w korze ciemieniowej. Zostały przypadkowo odkryte na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku przez włoskich naukowców: Giacomo Rizzolatti, Leonardo Fogassi i Vittorio Gallese. Podczas badania kory ruchowej mózgu makaków zauważyli, że niektóre obszary małpiego mózgu reagują bardzo podobnie, kiedy badacz sięga po jedzenie oraz w sytuacji, gdy małpa robi to sama. Oczywiście później przeprowadzono jeszcze sporo badań w tym zakresie oraz potwierdzono, że neurony lustrzane występują także u ludzi. Co to oznacza w praktyce? Wykonywanie i sama obserwacja pewnych ruchów powodują aktywację tych samych neuronów w mózgu. Działa to trochę na zasadzie lustra (stąd nazwa), gdy obserwujemy kogoś zachowującego się w dany sposób, w naszym mózgu aktywują się szlaki komórek, które odpowiadają za ten ruch, tak jakbyśmy sami go wykonywali. Co ciekawe, do pobudzenia komórek neuronów lustrzanych dochodzi także w momencie, gdy wyobrażamy sobie inną osobę podczas jakiejś czynności oraz gdy sami ją naśladujemy. Przeprowadzono także badania, które wykazały, że neurony lustrzane są odpowiedzialne za “kopiowanie” od innych odczuć i emocji oraz sama obserwacja pozwala na skojarzenie zachowania z daną czynnością. Okazało się, że zarówno obserwowanie osoby zdegustowanej nieprzyjemnym zapachem, jak i jego bezpośrednie wąchanie prowadzi do aktywacji tych samych obszarów mózgu. To samo dzieje się w przypadku dotyku, czy zmysłu smaku. Nie wierzycie mi? Spróbujcie obejrzeć ten filmik i dajcie znać w komentarzach co czuliście. Działają neurony? 😉 Chyba wystarczy już tej teorii. Jakbyście mieli ochotę dowiedzieć się więcej na temat neuronów lustrzanych to możecie poczytać o nich u prof. Vetulani tutaj, oraz tutaj ,tutaj i jeszcze tu. Wykorzystanie teorii w praktyce 1. Wyobraź sobie… Metoda stosowana przez wielu fotografów, spotkałam się z nią wielokrotnie u różnych osób. Polega na opowiedzeniu osobie fotografowanej krótkiej historii albo poproszenie o wyobrażenie sobie albo przypomnienie jakiejś sytuacji z życia powiązanej z konkretnymi emocjami. np. Gdy chcemy wywołać smutek na twarzy modelki prosimy o przypomnienie sobie przykrego wydarzenia i odwrotnie – gdy potrzebujemy uśmiechu na twarzy opowiadamy coś wesołego albo prosimy o przypomnienie sobie jakiegoś przyjemnego wspomnienia. Jak wiemy z pierwszej części notki wspomnienia i wyobrażenia aktywują te same obszary w mózgu, co uczestnictwo w realnych sytuacjach. Dzięki temu często uśmiechamy się na wspomnienie wesołych sytuacji z życia i smutniejemy, gdy przypomni nam się coś niemiłego. Osobiście jestem przeciwnikiem tej metody. Dla mnie takie granie na emocjach jest nieetyczne. Miałabym wyrzuty sumienia, gdybym musiała podczas sesji prosić kogoś o przypominanie o złych chwilach. Sesja zdjęciowa powinna być miłym sposobem na spędzenie czasu, a nie miejscem na przypominanie sobie gorszych przeżyć. Polecam za to drugą metodę: 2. Fotografie, uśmiechnij się pierwszy! Serio, to działa. Spróbuj uśmiechnąć się do pierwszej napotkanej osoby – w większości przypadków uśmiech zostanie odwzajemniony. Jest to najprostszy i najbardziej efektywny sposób na wywołanie uśmiechu, który spokojnie można wykorzystywać podczas robienia zdjęć. Nie przejmuj się, że może nie widać Cię zza aparatu, często po samym tonie głosu jesteśmy w stanie rozpoznać, że ktoś się do nas uśmiecha. Tak samo w przypadku innych emocji. Czasami wystarczy po prostu zmienić ton głosu, zacząć mówić wolniej, aby automatycznie na twarzy modelki pojawił się spokój. To Wy nadajecie tempo sesji i dlatego tak duży wpływ na osoby fotografowane ma sposób zachowania i mówienia fotografa. Będziesz spięty to modelka też się nie rozluźni. Będziesz zachowywał się, jakbyś był tam za karę – zdjęcia raczej nie wyjdą dobrze. Jeżeli sam masz zły humor i pokazujesz to wszystkim w koło – nie licz na wesołe, nieskrępowane ujęcia. Ważne, by mieć tego świadomość i podchodzić do zdjęć z odpowiednim nastawieniem. Człowiek już tak jest zaprogramowany przez naturę, że nieświadomie (i świadomie też) wpływa swoim zachowaniem na ludzi, którymi się otacza i z którymi wchodzi w interakcje. Dla bardziej opornych polecam puszczenie tego filmiku, nie spotkałam jeszcze osoby, która nie uśmiechnęłaby się po jego obejrzeniu: W ramach ciekawostki podrzucam jeszcze link do fajnego projektu “So I asked them for a smile”, który pokazuje jak bardzo zmienia się nasza twarz (na korzyść) jak się uśmiechamy. A Wy w jaki sposób pracujecie z modelkami i modelami? Macie jakieś swoje magiczne tricki? Podzielcie się w komentarzach 🙂
Ćwicz pozy modelki przed kamerą. Następnym krokiem, aby dowiedzieć się, jak rozpocząć modelowanie, jest ćwiczenie przed kamerą. Supermodelki, które widzisz na wspaniałych zdjęciach w magazynach, nie tylko siedziały przed kamerą i miały szczęście, gdy wysoko wykwalifikowany fotograf mody zrobił im zdjęcie.
Zdjęcia portretowe możemy oświetlać na wiele różnych sposobów. Uzyskanie atrakcyjnych rezultatów nie musi być jednak skomplikowane. Sześć często stosowanych, prostych i uniwersalnych ustawień lamp w fotografii portretowej prezentuje Dawid Markoff. Softbox pod kątem 45 stopni Najprostszym i jednocześnie najczęściej stosowanym ustawieniem w fotografii portretowej jest jedno światło ustawione pod kątem 45 stopni do fotografowanej osoby. Ja dodatkowo zastosowałem modyfikatory typu softbox, aby zmiękczyć padające na modelkę światło. Ustawienie którego zaletą jest mały koszt (jedno światło) oraz przyjemny efekt (częściowe zacienienie części twarzy). 2 x softbox Dwa źródła światła ustawione pod kątami 45 stopni do fotografowanej osoby to ustawienie, które pozwoli Wam na równie doświetlenie twarzy czy całej sylwetki. Najlepiej dodatkowo je zmiękczyć, np. softboxami. Ustawiając fotografowaną osobę dalej od tła dodatkowo odetniecie z niego trochę światła, przez co będzie ciemniejsze. Softbox pod kątem 45 stopni + octa jako tło W tym ustawieniu wykorzystałem duży modyfikator typu octa jako tło. Błyskającą przez niego lampę ustawiłem na 90% mocy, przez co uzyskałem efekt białego tła za modelką. Z przodu natomiast (pod kątem 45 stopni od lewej strony) ustawiłem drugie źródło światła ze zwykłym softboxem, które ustawiłem na około 50% mocy. Dało mi to lekkie doświetlenie twarzy. Softbox od góry Kolejne często stosowane ustawienie, którego ogromną zaletą jest jedno źródło światła. Tym razem ustawione od góry pod kątem 45 stopni do fotografowanej osoby. Światło ładnie doświetla twarz, ale jednocześnie zostawia cienie pod podbródkiem i nosem. Dlatego też warto używać zmiękczających modyfikatorów - dzięki temu cienie zrobią się delikatniejsze. Trzeba mieć jednak świadomość tego, że przy takim ustawieniu nie pozbędziemy się ich całkowicie… Softbox od góry + blenda od dołu ...chyba że dołożymy od dołu blendę, która odbije padające od góry światło. Blendą może być chociażby duży, biały karton. Stosując to bardzo proste rozwiązanie doświetlimy podbródek i nos, przez co uzyskamy w miarę równe oświetlenie twarzy portretowanej osoby. Softbox z boku + blenda z boku Ponownie jedno źródło światła i blenda. Lampę razem z softboxem ustawiłem po lewej stronie, a blendę po prawej. Światło mocno doświetliło lewą część twarzy, a następnie w części powróciło odbite od blendy i doświetliło prawą część. To ustawienie, ze względu na brak światła doświetlającego przód twarzy, dało najmocniejszy efekt ze wszystkich ustawień - portretowana twarz nabrała lekkiej dramaturgii poprzez cienie na twarzy. Sylwetka autora Dawid Markoff - na co dzień fotografuje modę, beauty i produkt. Oprócz fotografii zajmuje się również profesjonalną postprodukcją fotograficzną. W Akademii Fotografii prowadzi zajęcia z postprodukcji obrazu oraz podstaw fotografii. Wielki miłośnik fotografii mobilnej. Główny mówca na Mobile Photo Lab 2016 w Mińsku. Jego prace publikowane były w wielu magazynach, zarówno polskich, jak i zagranicznych. Więcej informacji o fotografie znajdziecie pod adresem
Apr 9, 2021 - Zastanawiasz się jak robić dobre zdjęcia portretowe to ten wpis jest dla Ciebie. Dowiesz się jak zrobić dobry portret oraz jak fotografować ludzi.
12 stycznia, 2014 Mam dla Was darmowy tutorial, jak korzystać z programu dla amatorów i jak obrabiać zdjęcia, czyli poradnik Photoscape (przez niektórych błędnie nazywany Fotoscape :)). Dziś omówimy jego podstawowe funkcje. Dla zaawansowanych użytkowników może wydawać się ograniczony, ma jednak masę banalnych opcji, świetne kolorystyczne filtry, możliwość kadrowania zdjęć, redukcję efektu czerwonych oczu i inne fajne bajery, więc no sami rozumiecie, omówić go muszę. Może ktoś się skusi?Photoscape podstawowe funkcje – poradnik PhotoscapeProgram jest genialny w swojej prostocie – kontrast możemy ustawić automatycznie, klikając w guzik, bądź manualnie, metodą prób i błędów,z podglądem na żywo. Ale po należy pobrać i zainstalować na swoim komputerze, następnie go Wybierz opcję Po lewej stronie pojawi się rozwijana lista – ODSZUKAJ ZDJĘCIE KTÓRE CHCESZ PRZEROBIĆ3. Poniżej zrzut menu, podkreśliłam podstawowe opcje, które warto znać i korzystać; są to ZMIANA ROZMIARU ZDJĘCIA, JASNOŚĆ/ KONTRAST, WYOSTRZ oraz FILTR. W dolnym pasku menu mamy także informację o aktualnym rozmiarze zdjęcia (w pikselach oraz kilobajtach), i nazwę pliku. Zaraz omówię je bardziej Zacznijmy od poprawy KONTRASTU, kliknij więc w przycisk JASNOŚĆ/KONTRAST (nie w strzałkę obok!)Na ekranie powinieneś zobaczyć taki wykres:Skupmy się na trzech parametrach- zmień EKSPOZYCJĘ, podciągnij KONTRAST, ewentualnie także NASYCENIE, jeśli kolory są zbyt mdłe. Zmieniając wartości możesz na bieżąco obserwować jak zmienia się zdjęcie – to bardzo ułatwia obróbkę!Chcesz bezpłatnie przetestować moją akcję do Photoshopa?Zapisz się do newslettera i odbierz gotową akcję, która odmieni Twoje zdjęcie w kilka sekund! 5. WYOSTRZ – bardzo przydatny guzik; każde amatorskie zdjęcie zyska dzięki tej opcji. Zmieniaj wartości średnicy i wyostrzenia, obserwuj efekty. Uważaj, aby nie przesadzić, zdjęcie stanie się ziarniste i mało estetyczne. Ja ustawiłam średnicę na ilość na 40%. zmianie kontrastu, jasności oraz wyostrzeniu Twoje zdjęcie z pewnością zyskało nową jakość!Poradnik PhotoScape – jak kadrować zdjęciaZdarza się, że nasze zdjęcie wymaga odpowiedniego przycięcia- wykadrowania. Zawsze staram się dobrze kadrować zdjęcie już podczas fotografowania, oszczędza to masę mojego czasu, jednak są przypadki, gdy funkcja KADRUJ jest pożądana i w programie Photoscape jest niezwykle proste i może odbyć się na kilka Wybierz zakładkę KADROWANIE z dolnego panela Z rozwijanego menu (u doły strony) zaznacz USTAL STOSUNEK/ROZMIAR, pojawia się okienko, jak na zdjęciu poniżej3. Teraz mamy dwie podstawowe opcje: możemy ustalić rozmiar w pikselach, czyli wysokość i szerokość, jaką chcemy nadać zdjęciu, bądź wybrać opcję drugą, czyli ustawienia proporcji. Opcję zatwierdź wciskając Jeśli zdecydowałeś się na opcję pierwszą (USTAWIENIA ROZMIARU), na ekranie pojawi się ramka, którą ustaw w dowolnym miejscu, a następnie zatwierdź klikając enter. Gotowe, zdjęcie wykadrowane. Jeśli wybrałeś USTAWIENIE PROPORCJI, kursor naprowadź na zdjęcie, wciskając lewy przycisk myszy zaznacz pożądany obszar, zatwierdź wciskając enter. I już :)Poradnik Photoscape – dodatkowe funkcjeTen darmowy program kryje w sobie także wiele fajnych opcji, które z łatwością urozmaicą i udoskonalą Twoje WINIETOWANIE – najprościej, jest to zaciemnianie krawędzi. Stosuję często przy centralnych kadrach, ładnie uwypukla przedmiot, skupia zastosować winietowanie z głównej zakładki HOME wybierz FILTR, a następnie WINIETOWANIE. Pojawi się okienko, jak na zdjęciu FILTRY KOLORYSTYCZNE – moje ulubione, pięknie odmieniają zwykłe zdjęcie. Z zakładki głównej wybierz FILTR, a następnie EFEKT KLISZY. Do wyboru masz kilka różnych kolorystycznych nakładek, każda dostępna w 3 wariantach intensywności. Spójrzcie na zdjęcie, a zrozumiecie z czym to się je :)Ja bardzo lubię crossprocess oraz EFEKT STAREGO ZDJĘCIA – fajny bajer, o ile ktoś nie używa ich zbyt zakładka główna (HOME), FILTR, STARE wyboru mamy 9 różnych nakładek, możemy także zmienić kolor zdjęcia. Polecam dla podkreślenia I PO – czy warto używać PhotoScapeNo jak tak patrzę to warto zdecydowanie! Zdjęcie poddałam wszystkim podstawowym zabiegom opisanym wyżej, oraz nałożyłam lekki filtr koniec długaśnego posta! Jak Wam się spodoba, napiszę kolejne; poradnik Photoscape można bardzo łatwo rozbudować ;] Aaaa i oczywiście feel free do podzielenia się owym kursikiem ze znajomymi, na facebooku czy własnym piękne zdjęcia będą pierwszym krokiem ku estetycznej polskiej blogosferze! Poradnik Photoscape na pewno Wam w tym pomoże! :) RÓB FANTASTYCZNE ZDJĘCIA TELEFONEM Wartościowy artykuł? Udostępnij:180 komentarzy najstarszy najnowszy oceniany Inline FeedbacksView all commentsBardzo lubię ten program, często używam :) Bardzo fajny przewodnik, wszystko czytelne i zrozumiałe. Czekam na więcej takich postów ;) Pozdrawiam, był jednym z tych programów na których uczyłam się obrabiania zdjęć. Choć dla mnie on nie wystarcza, to mam grupie na studiach osoby, które go uwielbiają :)Dziękuję za kurs. Przyda się, bo ściągnęłam kiedyś Photoscape, ale jakoś nie mogłam się z nim jedna mała uwaga: popraw błąd w słowie „kadruj”, bo w takim wyróżnionym literówka strasznie rzuca się w oczy. I szybko skasuj mój komentarz, żeby śladu nie było ;)) Reply to Kerowyn 8 lat temuDzięki, ostatnio mam niewiele kontaktu z pisanym Polskim i moja ortografia kuleje oj kuleje..Photoscape jest łatwiejszy, niż się w pierwszej chwili to był mój pierwszy obrabiacz i mam do niego sentyment ;)Też korzystam z tego programu i uważam, że dobrze się go używa. A post naprawdę super :)Używam tego programu już od dawna, głównie dla efektów kolorystycznych:) Przydatny poradnik:)Ja używam Photoscape przede wszystkim do nanoszenia tekstów na zdjęcia. Obrabiam je w Lightroom 4, ale pisać w nim nie można, a czasem by się chciało :-)Pozdrawiam! Reply to ewarub 8 lat temuSporo ma możliwości to prawda, a interfejs jest przyjazny, więc nie dziwi mnie ten spory odzew, każdy ma Photoscape :)Nananana <3 Reply to Nadine Lu 8 lat temuCzy to dziki taniec radości wokół ogniska, co?? :Pbardzo dziękuję :))) mam co prawda Photoscape, ale nie zgłębiałam jego opcji :) teraz siedzę i się bawię :DUżywam ten program od bardzo dawna, kocham go za to, że jest darmowy i łatwy w obsłudze :)Wszystko pięknie i cudownie, tylko co bym nie zrobiła z moimi zdjęciami robionymi telefonem, to za dużo nie zdziałam. Mam tylko takie pytanie, czy opłaca się w ogóle kupować normalny cyfrowy aparat i jakość zdjęć już się polepszy, czy jednak wstrzymać się i kupić dopiero czy będzie mnie stać na lustrzankę, a do ego czasu cykać fonem? :) Reply to Puchata Sowa 8 lat temuZależy jaki masz budżet, ale na rynku jest masa dobrych kompaktów! Małe to, nawet do kopertówki się zmieści, a muszę Ci powiedzieć, że z lustrzanką to już tak prosto nie jest. I szyja boli po paru godzinach :)Nie wiem, jaki jest Twój poziom zaawansowania Sówko, ale nie polecam lustrzanki, dla lepiej zainwestować w dobry kompakt. Reply to Puchata Sowa 8 lat temuA bezlusterkowiec? Nie jest to lustrzanka, a daje więcej możliwości oraz lepszą jakość niż zwykły kompakt. Reply to Puchata Sowa 8 lat temuZ Photoscpape korzystam od ho-ho i jeszcze trochę i jestem bardzo z niego zadowolona. Dobrze się z niego korzysta, nie narzekam, do pewnych rzeczy przywykłam, wiele rzeczy robię już intuicyjnie i sięgam po nie przy niemal każdym zdjęciu. Myślę, że fajnie by było jakbyś napisała kolejne posty o tym programie. Warto wprowadzić tych, którzy tego nie znają w tajniki takie jak krzywe. Reply to Joanna 8 lat temuCzytasz mi w myślach, post o krzywych już niemal gotowy! :) Reply to Joanna 2 lat temuWitam – mam pytanie – czy w tym programie, można skasować cienie na ścianie i czy można np. ścianę pokoju wykkonać w jednym kolorze. Teraz na ścianach mam cienie i są w różnych kolorach. PozdrawiamUżywałam kiedyś Photoscape’a ale głównie tej opcji „strona” do robienia kolaży ze zdjęć :)Używam go i bardzo lubię :)Dzięki za info o tym programie, nie znałam go, korzystałam głownie z internetowych programów typu Pixlr i PicMonkey. Dziś przygotowałam zdjęcia do 2 postów używając Photoscape’a i bardzo fajnie się pracowało. Reply to Kociamber w podróży 8 lat temuPrzygotowując się do tego posta, sprawdziłam te internetowe programy, ale jakoś mnie nie przekonują..Dobrze znam Photoshopa i to zazwyczaj z niego korzystam, ale czasami jak na „obcym” komputerze coś na szybko potrzebuję obrobić to zawsze sięgam po photoscape używam razem z photoshopem. Zwykle w PS’ie wykonuję jakies bardziej zaawansowane obróbki, jeśli tak to można nazwać. Usuwam niedoskonałości, wymazuję coś z tła lub poprawiam kolory. W photoscape bawię się kontrastem, jesli potrzebuję zmieniam rozmiar zdjęcia(żeby się szybciej gdzies wgrał) lub przycinam. Dla mnie program rewelka. ;) Reply to monisiaxp 8 lat temuW PS trzeba wszystko robić krok po kroku, w Photoscape masz masę guzików odpowiedzialnych za różne funkcje, nie trzeba szukać, męczyć się, bo jest pod nosem, stąd to uwielbienie przez ;) masz wspanialy szablon rudzielcu ;)) czy moglabys dodac jakis post nt jak zrobi/edytowac szabkony? Sama mam w planach zalozyc bloga, niestety te standardowe szablony wolaja o pomste …Z chcecia bym cos sama wymyslila ale kompletnie sie na tym nie Reply to Angela 8 lat temuhej Angela, dzięki za miłe słowa, ale wyobraź sobie, że mój szablon jest standardowy. Najbardziej podstawowy, który minimalnie edytowałam (kolory, wkleiłam swój nagłówek zrobiony w photoshopie, dodałam przyciski „kontakt”, „o mnie”) i to w sumie tyle. Serio!Chyba nie jestem kompetentną osobą, żeby doradzać w tej materii, ale zajrzyj do onelittlesmile – może tam znajdziesz przydatne posty, bo wiem, że Paula co jakiś czas pisze na blogowe tematy :)Używam fotoszopy jakieś 8 lat, więc nieważne jak wygodne i szybkie byłyby inne programy do obróbki zdjęć, jest mi totalnie ciężko przestawić się na zupełnie inne środowisko pracy. Generalnie wszystkie programy powinny jak dla mnie działać na zasadzie AutoCada, bo wtedy nie miałabym ciągłych problemów ze skrótami, funkcjami i innym badziewiem. Ciężko mi się przerzucić z jednego programu na drugi, nawet, jeżeli każdy z nich pełni inną funkcję. Nie wspomnę, co by było, gdybym nagle przerzuciła się np. na Corela. Reply to Potworek 8 lat temuRozumiem, każdy program jest inny, inne skróty i te sprawy. Moim „głównym” programem też jest PS, ale dobrze znać Photoscape, choćby dlatego, że możemy mieć do niego dostęp na dowolnym komputerze- za free!korzystam tylko z tego programiku bo jest szybki ;)Korzystam z PS, ale chętnie poznam ten program, choćby dla kolejnego znałam tego programu, czas przyjżeć się mu bliżej :)A znasz / korzystasz z GIMP’a? Jestem ciekawa Twojej opinii na temat tego programu. Ja go opanowałam już całkiem dobrze i jestem zadowolona (wcześniej miałam do czynienia z Corelem – to krótko i PhotoShiopem). Wiadomo – GIMP to nie PS ;) Ale moim zdaniem ma dość spore możliwości. Choć podejrzewam, że Ty byś ich odkryła duuuuuużo więcej niż ja, więc jestem ciekawa co umiesz (czy umiałabyś) z niego wycisnąć :) Reply to MagdaZZZ 8 lat temuW Gimpie niegdyś wyostrzałam zdjęcia, bo mu to szło całkiem nieźle, ale nigdy nie byłam hm.. użytkownikiem tego programu. Pewnie przyjdzie na niego pora, choć ja wszystko robię w PS, dobrze jest poznać możliwości innych darmowych programówNat, bardzo Ci dziękuję za ten program. Dotąd korzystam z Picassa, też jest fajny ale tutaj filtry są dla mnie nowe tzn. inne możliwości niż Picassa i fajna zabawa. Baaaardzo dziękuję :).Korzystam z Photoscape od długiego czasu, dopracowałam w nim setki zdjęć mojej biżuterii i jak na razie jestem z niego zadowolona w 100% :) Zawsze kadruję i wyostrzam zdjęcie, bardzo rzadko korzystam z Auto poziom i Auto kontrast. Nie korzystam z Kontrast, Ekspozycja i Nasycenie – może nie umiem dopasować wartości tych opcji, ale zawsze zmienia to kolory, więc z tego menu używam Rozjaśnij, Przyciemnij i Pogłęb, bo głównie tego potrzebują moje zdjęcia. Czasem sięgam po ramki, a w menu Tools znalazłam Clone Stamp, który przydaje się, by ukryć na zdjęciu np. niechciany fragment tła, który pojawił się w narożniku… Czytaj więcej » Reply to rocktechnika 8 lat temuTak to często bywa, wszystkie funkcje AUTO.. można o dupę rozbić. Lepiej omijać z daleka, bo jest be i fuj i szkodzi. Reply to rocktechnika 8 lat temuBardzo dziękuję za wizytę u mnie i komentarz! Pozwolę sobie odpisać tutaj :)Walczę z tłem zdjęć od początku – prawie zawsze daję białe kartki pod biżuterię, a często jest tak, że wychodzą szare albo wręcz szaro-ombre (od szarego do jasnoszarego i innych odcieni blisko bieli – sama widziałaś, co co chodzi ;)). Dlatego już przy robieniu zdjęć zwiększam jasność, staram się robić zdjęcia przy świetle dziennym, na Święta dostałam namiot bezcieniowy i odpowiednie lampki, ale nadal walczę, by tej szarości nie było. Jeszcze trochę i na pewno będzie idealnie! :)Baardzo przydatne są dla mnie takie posty! Właściwie patrząc na zdjęcie „before” wydaje się, że jest ok, ale to „after” wywołuje efekt WOW :) Reply to Beata 8 lat temuI o to chodziło -kilkoma kliknięciami możemy przemienić nasze fotki :)znam ten program już od bardzo daaawna i używam na zmianę z Gimpem :PBardzo polubiłam ten program. A takie posty są przydatne :)mam ten program i jest świetny ;)Super post :) Powiem szczerze, że photoscape mam od dawna , nawet jego jeszcze starą wersję z 3 na końcu, a po Twoim poście od razu ściągnęłam tę :) Zdjęcia zawsze przerabiałam edytorach online, ale obiecałam sobie, że wreszcie nauczę się korzystać i z takiego :) Super wszystko napisałaś :) Reply to frambuesa 8 lat programy on-line mogą być fajnym rozwiązaniem w podróży, gdy nie mamy swojego komputera na przyklad, ale generalnie wolę używać photoscape na Photoscape’a już od dłuższego czasu – jest naprawdę prosty w obsłudze, a oferuje naprawdę dużo możliwości i to za free :) Nie potrzeba być mistrzem Photoshopa, żeby ładnie obrobić zdjęcie czy stworzyć własną grafikę, dlatego warto się w niego zaopatrzyć ;)Używam i bardzo lubię :) Chociaż niektóre opcje były mi nieznane :) Fajnie, że to wszystko opisałaś :)bardzo go lubie i używam chyba już przeszło 3 lat :)świetne wskazówki z pewnością skorzystam :) dzięki :)Mam i od dłużego czasu używam, ale widzę u Ciebie kilka fajnych opcji:Dja jest początkującą blogerką, więc Twój post jest dla mnie idealny zwłaszcza że używam Photoscape’a :) Pozdrawiam!Ja ostatnio namiętnie go używam, żeby się wprawić :) Przydatny post !To mój ulubiony program już od bardzo dawna. Fantastycznie się na nim pracuje. Ma przejrzysty, prosty interfejs i to jest jego ogromny plus. Jednak dla tych, którzy jeszcze go nie opanowali jesteś zbawieniem :)Uwielbiam ten program, oprócz bloga mam też swój sklep internetowy i przy obróbce zdjęć asortymentu jest bardzo przydatny, wręcz nieunikniony :D Lubię też od czasu do czasu korzystać z programu dostępnego online, a dokładnie Potrafi mnie wciągnąć na wiele godzin gdy robię za przypomnienie o Photoscape – jakoś zupełnie wyleciał mi ten program z głowy :DPozdrawiam, WingsOfEnvy Blog :)bardzo fajny i prosty do przyswojenia program również z niego korzystam :)Ten program wygląda niepozornie, ale chyba zaspokoi wszystkie moje potrzeby… A przecież miałam się uczyć obsługi Photoshopa! ;-) Dzięki za ten tutorial!Super! Bardzo przydatny post, nie znałam tego programu ;) Trafiłam do Ciebie z bloga One Little Smile. I zostaję !!! Pozdrawiam ;)Dla kogoś, kto dopiero zaczyna przygodę z obróbką fotografii – super sprawa :)Ja ze względów zawodowych wolę Photoshopa i Lightrooma :) Reply to 8 lat temuja również, przez 90% czasu, używam photoshopa i innych jego uzupełnień, jednak zagłębinie się w photoscape, to świetna sprawa – widzę, ile ludzi na tym korzysta!Chociaż używam tego programu od dłuższego czasu, to bardzo przydatny okazał się twój przewodnik :))Właśnie bawię się tym programem i jest świetny! Zastanawiam się tylko, czy można w nim robić jakikolwiek retusz? Nigdzie nie mogę znaleźć takiej funkcji. Reply to MizzVintage 8 lat temuJa rowniez nic takiego nie znalazlam Reply to MizzVintage 8 lat temuSzkoda, bo wtedy w pełni spełniałby moje potrzeby. Ale i tak będę z niego chętnie korzystać :) Dzięki!Bardzo fajny program. Znałam już go , ale teraz okryłam nowe ciekawe funkcje :)DziękiPani wskazówki i to jak wszystko jest przedstawione bardzo mi się podoba, ciekawe rzeczy, coś co wydawało się trudne staje siędziecinnie proste:))))już kiedyś miałam okazję czytać ten post, jak poleciła go Paula z One Little Smile na swoim blogu, postanowiłam przeznaczyć poniedziałki na naukę obsługi darmowych programów do obróbki zdjęć i wróciłam do wpisu, widzę, że na blogu pojawiły się też posty z filtrami, chciałabym bardzo podziękować za te posty, przydadzą się i mam nadzieję, że niedługo będę mistrzem poprawiania fotek :)Powiem tylko tyle, że wypróbowałam ten program i jest rewelacyjny. Prosty w obsłudze, bardzo intuicyjny i muszę się pochwalić, że zrobiłam w nim nowy nagłówek na mojego bloga i niesamowicie mi się podoba :D Chyba popadnę w samozachwyt :P… A na dodatek tak się rozpędziłam, że zaczęłam wszystko na blogu zmieniać i porządkować :)Strona wykorzystuje pliki cookies (mniam, ciastki!) w celu jej prawidłowego działania. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności. Lubię ciastki! Zgadzam się.
Obrabiając małą liczbę zdjęć zwykle nie zwracamy uwagi na czas poświęcony na ich przygotowanie. Problem zaczyna się wtedy jeżeli do obróbki mamy kilka sesji lub reportaż ślubny. Wówczas każda zaoszczędzona minuta jest na wagę złota. Dlatego w tym odcinku pokażę Wam jak automatyzować i przyśpieszać obróbkę w Adobe Lightroom.
Dziś chcielibyśmy rozwinąć ten temat – jako że portrety to najczęściej wybierany przez fotografów kierunek. Czas na zagadnienie pt. jak ustawić modelkę do zdjęć. Wiadomo, że najlepiej jeśli zdjęcia są naturalne, uchwycone znienacka. Niekiedy jednak nie jest to możliwe lub – wprost przeciwnie – chcemy w pełni panować nad sytuacją. Wówczas trzeba nakierować modelkę – powiedzieć jej, jak ma stanąć lub usiąść, co zrobić z rękami itp. W fotografii portretowej ogromną rolę odgrywa pozycja modelki – to od niej zależy, czy dziewczyna wypadnie korzystnie, czy uchwycimy ją jak najlepiej. Kadr centralny, ale z uwzględnieniem mocnych punktów Mocne punkty to nic innego jak punkty przecięcia kadru w miejscach styku linii trójpodziału. W portrecie zawsze skupiamy się na twarzy osoby fotografowanej, którą ustawiamy w centralnym miejscu kadru, jednak warto zadbać o to, by jej oczy znalazły się w jednym z mocnych punktów. A gdy spogląda ona w bok lub gdzieś w dal, wówczas dobrze jest zostawić więcej miejsca z jednego boku kadru (do którego skierowany jest wzrok modela), co nadaje zdjęciu więcej charakteru i tajemniczości. Aparat na wysokości oczu Nie jest to oczywiście żelazna reguła, jednak warto ustawić aparat na wysokości oczu modelki (lub nieco wyżej), dzięki czemu zachowane zostaną odpowiednie proporcje sylwetki. Gdy chcemy wysmuklić osobę i wydłużyć nogi, wtedy zejdźmy z obiektywem niżej. Ręce w talii Jedna z najprostszych póz, a jednocześnie najbardziej efektowna. Modelka łapie się w talii – co ją mocno wyszczupli, doda zdjęciu charakteru, a przy tym – dziewczyna będzie miała co zrobić z rękami (a to bywa naprawdę niełatwe – co z dłońmi?!). Ręce we włosach Druga pomoc z temacie, co zrobić z rękami. Warto wykorzystać to, że większość modelek ma długie włosy (choć i z krótkimi bardzo dobrze zagra to ułożenie). Zdjęcie stanie się wówczas bardziej ciekawe, dynamiczne i przystępne w odbiorze. Ta poza sprawia wrażenie bardziej naturalnej, co pozytywnie wpływa na postrzeganie całości. Zaplecione nogi Dzięki zapleceniu nóg, wyglądają one na szczuplejsze i odrobinę dłuższe. Dodatkowym atutem jest bardzo duże podkreślenie figury kobiety. Działa na wszystkich modelkach. Wzrok skierowany w dal Świetne ustawienie, które sprawdza się zawsze. Poprośmy modelkę, by spojrzała w dal, a najlepiej w górę. Skupmy się na jej profilu. Fotografujmy nieco od dołu. To pozwoli nam stworzyć zdjęcie ciepłe, pełne napięcia, a jednocześnie – skupimy wzrok odbiorcy na „celu” spojrzenia modelki, odwracając uwagę od mankamentów sylwetki. Jeśli już wiesz, jakie pozycje są najbardziej korzystne w czasie pozowania, działaj. Pamiętaj także o tym, by w portrecie 90% uwagi poświęcić na oczy – to one powinny być naszym głównym celem, dzięki nim uzyskamy na fotografiach „to coś”.
Lustrzanki i aparaty systemowe. Aparaty z wymienną optyką - takie jak lustrzanki czy bezlusterkowce - wymagają najwięcej inwestycji. Są też najbardziej wymagające. Obiektyw, który kupujemy
Fotografia jest bardzo indywidualną dziedziną sztuki. Czynnik ludzki, nasza wrażliwość i „oko” są zawsze najważniejsze. Znacznie ważniejsze, niż zasady kompozycji i kadrowania. Staram się je jednak poznawać, bo one ułatwiają naukę fotografii i dzięki nim zdjęcia wyglądają lepiej. Warto wiedzieć, gdzie na zdjęciu znajdują się mocne punkty, kiedy powinniśmy umieścić w nim obiekt, a kiedy zastosować kadr centralny. Tak naprawdę, te wszystkie zagadnienia nie są trudne, każdy może nauczyć się robić poprawne zdjęcia za pomocą lustrzanki w trybie manualnym, potem pozostaje już tylko praca i rodząca się pasja. Dziś chciałabym Wam opowiedzieć o fotografii portretowej, której tajniki poznawałam na kursie fotograficznym i był to rodzaj fotografii, którą wykonywaliśmy najczęściej, zarówno w studio, jak i w plenerze. Fotografia portretowa Rodzaje portretów Portret kojarzy nam się ze zdjęciem paszportowym, co jest błędem, bo portret może obejmować również całą sylwetkę. Fotografowaną modelkę czy modela możemy wykadrować na różne sposoby. Może to być bliski portret obejmujący jedynie twarz, szyję i dekolt, może to być tzw. amerykański kadr, w którym kadrujemy zdjęcie powyżej kolan lub portret całej sylwetki, a nawet grupy osób. Portrety mogą być amatorskie i profesjonalne, naturalne i pozowane, studyjne i plenerowe, artystyczne i reportażowe. Obiektyw do portretów Do portretów używa się zazwyczaj obiektywów o ogniskowej powyżej 50 mm. Teleobiektywy zmiennoogniskowe z tzw. zoomem 70-200 mm bardzo dobrze się sprawdzają, ale także obiektywy stałoogniskowe 70mm i więcej, są dobrym wyborem. „Stałki” dają szerszy zakres głębi ostrości niż obiektywy zmiennogniskowe. Nie fotografujmy ludzi obiektywami szerokokątnymi o ogniskowej poniżej 35 mm, które zniekształcają sylwetkę i zmieniają proporcje fotografowanej osoby, chyba że na takim przerysowanym efekcie nam zależy. Obiektywy szerokokątne służą przede wszystkim do fotografowania krajobrazów i wnętrz. Ja fotografuję obiektywem stałoogniskowym 50mm, ale przy matrycy APS-C ogniskowa wynosi 80 mm (pisałam o tym tutaj). Przy pełnej klatce dobrze byłoby zmienić obiektyw na ten z dłuższą ogniskową. Kadr centralny vs mocne punkty Bliski portret to raczej kadr centralny, ale nawet tutaj możemy skupić się na mocnych punktach na zdjęciu i umieścić oko w jednym z nich. Jeżeli fotografujemy profil i fotografowana osoba patrzy w bok, dobrze jest zostawić więcej miejsca z jednego boku kadru (do którego skierowany jest wzrok modela), co nadaje zdjęciu więcej charakteru i tajemniczości. Aparat na wysokości oczu Nie jest to oczywiście stała reguła, ale by zachować odpowiednie proporcje modelki/modela trzymamy aparat na wysokości oczu, lub odrobinę wyżej. Podczas fotografowania całej sylwetki, możemy zejść niżej by wysmuklić sylwetkę i wydłużyć nogi. Takie fotografie często widzimy w magazynach modowych. Światło Unikam fotografowania w pełnym słońcu, które daje ostre światło, podkreśla wszelkie mankamenty skóry i daje głębokie cienie w okolicach oczu i nosa. Jeśli jest pełne słońce, szukam cienia, albo czekam aż słońce schowa się za chmurami. Fotografowanie przed zachodem słońca i o poranku daje piękne, ciepłe i miękkie światło, w którym skóra wygląda bardzo korzystnie. Światło generalnie powinno padać na twarz, ale fajne są zdjęcia, które możemy nawet celowo prześwietlać, robiąc je pod światło. Jeżeli jest wąskie źródło światła, to starajmy się, by padało prosto na twarz. Jeżeli fotografujemy profil, to źródło światła powinno także padać na twarz z przodu modela, a nie oświetlać policzek. Miękkie światło uzyskamy w momencie, gdy przepuścimy je przez dyfuzor. Naturalnym dyfuzorem rozpraszającym światło są chmury, ale możemy także skorzystać z blendy i odbić światło słoneczne lub je rozproszyć używając białej przepuszczającej światło blendy. Posiadam blendę 5w1, która zawiera różne płaszczyzny w tym tę rozpraszającą światło. Modelka: Izabela Nowakowska Bliki w oczach Pięknie wyglądają portrety, w których model/modelka ma w oczach iskierki, tzw. bliki. Uzyskamy je za pomocą blendy, czy innego źródła światła, które odbija się w oczach, albo w procesie postprodukcji w programie graficznym. Czarno-białe fotografie portretowe Nie bójmy się czarno-białych fotografii, potrafią nadać zdjęciu charakteru i sprawiają, że postać wydaje się bardziej tajemnicza. Czarno-białe zdjęcie możemy wykonać korzystając z takiej funkcji w aparacie fotograficznym lub przerobić zdjęcie w programie graficznym. Fotografując w RAW-ach nie ma sensu ustawianie czarno-białego zdjęcia w aparacie, bo i tak zostaną zapisane wszystkie szczegóły fotografowanej sceny, łącznie z kolorami. Wtedy jedynym wyjściem jest stworzenie takiej czarno-białej fotografii w programie do edycji zdjęć. Kadrowanie Ważnym aspektem fotografii portretowej jest kadrowanie. Wspomniałam już o nim w pierwszym punkcie o rodzajach portretów. Regułą jest zostawianie odpowiedniego marginesu nad głową i po bokach, ale możemy także wykadrować portret w połowie czoła lub „uciąć”czubek głowy. Zwróćcie uwagę jak wykadrowane są modelki w magazynach modowych lub reklamach. Starajmy się nie ucinać szyi i kończyn w stawach. Jeśli przycinamy nogi, czy ręce róbmy to powyżej kolan i łokci. Przy bliskim portrecie zostawiamy szyję i kawałek dekoltu/ramienia. Przyjmuje się zasadę, że nie ucinamy postaci w stawach – kolanowych, łokciowych, skokowych. Modelka: Izabela Nowakowska Ostrość Jest niezwykle ważna w fotografii portretowej. Ustawiamy ostrość na oczy, a jeśli model jest ustawiony po skosie, to na oko, które znajduje się bliżej obiektywu. Kłopoty z ostrością mogą pojawić się wtedy, gdy fotografujemy z szeroko otwartą przysłoną f/ Wtedy dobrze ustawić aparat na statywie, i ustawić punkt ostrości ręcznie. Bezpieczniejsze jest przymknięcie przysłony do wtedy mamy pewność, że uda nam zrobić ostre zdjęcie. Ustawienie sylwetki Po pierwsze starajmy się rozluźnić osobę, którą fotografujemy, by zdjęcie nie było takie bardzo pozowane. Zazwyczaj nie wiemy co zrobić z rękami. Jeśli nie jest to bliski portret, trzeba je pokazać na zdjęciu. Model/modelka może bawić się włosami, trzymać dłonie blisko twarzy, podeprzeć na nich głowę, lub trzymać jakiś przedmiot (książkę, owoc, kubek) w dłoniach. Gdy ustawimy modelkę po skosie wysmuklimy jej sylwetkę, przodem możemy natomiast fotografować mężczyzn, jeśli chcemy, by ich sylwetka była bardziej potężna. Tutaj poleciłam link z przykładami pozowania do zdjęć. Dobrze dobrane tło W fotografii portretowej ważne jest także tło. Nie może odwracać uwagi od fotografowanej osoby. Jeśli fotografujemy w plenerze, trzeba pilnować by za modelką nie znajdowały się żadne znaki drogowe, brzydkie balustrady, pręty, albo co gorsza śmietnik. Zdarzyło mi się na kursie zrobić fajne zdjęcie portretowe na tle znaku drogowego, czy metalowej skrzynki opatrzonej znakiem „nie dotykać”, które skutecznie odwróciły uwagę od modelki. Dlatego patrzymy nie tylko na modela, ale zwracamy uwagę na otoczenie. Wybierajmy scenerię, która pasuje do fotografowanej osoby, jej stroju, fryzury, rysów twarzy, czy sylwetki. Pamiętam, że na kursie fotograficznym najtrudniejsze w fotografii portretowej okazał się kontakt z modelką. Generalnie to rolą fotografa jest się tak komunikować z fotografowaną osobą, by uzyskać zdjęcie, na którym nam zależy. Profesjonalne modelki doskonale umieją znaleźć się przed obiektywem, gorzej ze „zwykłymi” ludźmi. Tutaj przydaje się zwyczajna rozmowa, żart, odwrócenie uwagi, by rozluźnić atmosferę. Do tej pory na blogu pojawiły się posty o fotografii kulinarnej i fotografii lifestylowej. Wszystkie trzy rodzaje fotografii bardzo lubię, ale chyba najlepiej fotografuje mi się jedzenie. Fotografia portretowa wymaga dużego zaangażowania zarówno od fotografa, jak i modela (jeśli są to zdjęcia pozowane). Trzeba zadbać o dobre światło, łagodne, nieodwracające uwagi tło, makijaż modelki, strój, warto też takie zdjęcie obrobić w programie graficznym. Kameralny Newsletter rusza już wkrótce, zapisz się i zyskaj dostęp do unikatowych treści i poradników. :) Dorota Zalepa Hej! Mam na imię Dorota i kocham celebrować życie. Moją receptą na szczęście jest bycie tu i teraz oraz szukanie szczęścia w małych rzeczach. Cenię zdrowe odżywianie i naturalną pielęgnację, a także modę w rytmie SLOW, gdzie nie ilość, ale jakość ma największe znacznie.
Unikaj poruszenia. Aby uniknąć poruszenia na zdjęciach: stosuj krótki czas naświetlania, używaj statywu, rób zdjęcia w bezwietrzną pogodę, nie dotykaj aparatu podczas wyzwalania migawki
Często na forum zdarza sie ze zamieszczone przez autorów zdjęcia modeli pozostawiają wiele do życzenia. Tyczy sie to głownie młodych użytkowników. A w wyniku tego zamiast otrzymać taka osoba sensowną odpowiedz, czyta sobie np. ,,na tych fotkach to nic nie widzę,, albo ,,dwaj lepsze fotki,, . A faktem jest ze jeżeli zdjęcie wykonamy bez należytej uwagi, to nawet najlepszy model będzie wyglądał na spieprzony. Proponuje wiec watek na którym każdy kto zna sie na fotografii, będzie mógł dodać kilka słów od siebie, jak zrobić dobre zdjęcie modelu (jakieś specjalne techniki, autorskie triki itp). Aby młodzi po przeczytaniu mieli trochę jaśniejszy obraz zagadnienia. Jako ze fotograf ze mnie lepszy niż modelarz (oj, nie wiem czy powinienem sie przyznawać) zamieszczę ,,krótkie,, wprowadzenie do tematu makrofotografii. 1 Sprzęt. W zasadzie to mamy 4 podstawowe możliwości wykonywania tego typu zdjęć, czyli: użyć cyfrowego kompakta, z wbudowana funkcja Makro/Supermakro, lub do bardziej zaawansowanych kompaktow i lustrzanek, można dokupić specjalne soczewki do makrofotografii (jeżeli mamy tylko jeden podstawowy obiektyw do lustrzanki to kupienie takich soczewek będzie tańsze niż drugiego obiektywu) , trzecia możliwość (dla lustrzanek) jest to dokupienie specjalnego obiektywu makro (najczęściej jest to obiektyw długoogniskowy 200/300mm przystosowany do takich zdjęć) no i na końcu najbardziej wyrafinowana opcja, czyli mieszki do mieszak to niesamowita sprawa. Sam mam taki, kupiony za 17zl, jest dedykowany do Zenitow, ale przy użyciu adaptera, stosuje go z lustrzanką Minolty. Poniżej link do aukcji (żeby zobaczyć jak to wo gule wygląda). Uwaga: komórek nie wymieniłem, bo komórka służy do rozmawiania, a nie cykania pseudo-fotek 2 Poznajmy ograniczenia naszego sprzętu. Bardzo ważną rzeczą jest to aby uświadomić sobie ze nasz aparat to wcale nie takie cudo jak nam nagadał sprzedawca w Media Marktcie, i ma on wiele ograniczeń, i my musimy je poznać aby móc unikać błędów wynikłych z tego powodu. Po pierwsze jeżeli mamy kompakta, to zapomnijmy o wbudowanej lampie błyskowej. Taka lampa to sie do ... no wiecie, nadaje. A swym penetrującym i kontrastowym światłem psuje każde zdjęcie (do tego dochodzą jeszcze przekłamania barwy modelu). Nawet średnie zdjęcie zrobione przy świetle słonecznym będzie lepsze niż wykonane naszym ,,wypasionym aparatem,, ,ale z lampa I tu uwaga to tyczy sie klasycznych kompaktów, a jeżeli dysponujemy aparatem bardziej rozbudowanym, takim jak Sony H6 lub Canon S5 Możemy po eksperymentować, ale o tym napisze dalej. Po drugie nie idźmy na łatwiznę i nie fotografujmy aparatem ustawionym na AUTO, bo takie fotografowanie to jest czysta loteria (aparat myśli ze wie jak powinno wyglądać TWOJE zdjęcie, i często sie myli). W makrofotografi mamy dużo czasu i wykorzystajmy go, Ustawmy aparat na program ,,P,, lub co najlepsze na preselekcje przysłony ,,A,, lub jeżeli aparat niema tych funkcji to wybierzmy któryś z programów tematycznych wymuszających dożą glebie ostrości (np krajobraz). Do tego Pamiętajmy zdefiniować balans bieli, lub chociaż ustawić w menu balans bieli zgodny z faktycznym (jest tam kilka opcji np słońce, pochmurno itp...) Wprowadzenie ustawień ręcznie wiele czasu nam nie zajmie, a dzięki temu osiągniemy, pewność i powtarzalność wyników. 3 Techniki fotografowania a) oświetlenie W fotografii makro największą role odgrywa odpowiednia ilość światła. Dlatego najlepszym rozwiązaniem dla takich zdjęć jest naturalne oświetlenie słoneczne. Ewentualnie jeżeli nie możemy wybrać sie z naszym modelem na balkon, to możemy użyć światła żarowego. Ale uwaga, potrzebujemy minimum 2-3 źródła takiego światła (np. lampki biurkowe z silnymi żarówkami. Źródła te należy rozstawić w taki sposób wokół modelu,aby oświetlały go jak najrównomierniej. Lub jeżeli model jest niewielki i posiadamy rozbudowany kompakt lub lustrzankę,(lampa na podnoszonym ramieniu usytuowana nad obiektywem) możemy po eksperymentować z odbłyśnikiem wykonanym z brystolu umieszczonym nad lampą błyskową. Dla bogatszych posiadaczy zewnętrznych lamp błyskowych, pozostaje opcja oświetlenia modelu światłem odbitym od ścian lub sufitu (koniecznie o białym kolorze). Patrz poniżej, zdjęcia z pajacykiem. Powyższe zdjęcia robiłem w bardzo ciemnym pokoju, przy użyciu lampy błyskowej. Wykorzystałem Lustrzankę Sony A 100 + ob. Sigma 70-300mm DG APO + lampa Sigma EF-500 DG ST. Pierwsza próba zrobienia zdjęcia z lampą wbudowaną w aparat, nie powiodła sie z powodu zbyt malej możliwej do uzyskania mocy błysku. (zdjęcie jest niedoświetlone). Zdjęcie drugie wykonane z lampą Sigmy jest doświetlone, ale faktura powierzchni zanikła z powodu czołowego oświetlenia . Natomiast zdjęcie trzecie zostało wykonane po podniesieniu palnika lampy (tak aby całość światła skierowała sie na sufit, i dopiero po odbiciu od niego oświetliła obiekt) , dzięki czemu uzyskaliśmy bardziej naturalne oświetlenie, a gra światło-cieni sprawia ze obiekt wygląda bardziej realistycznie. Taki mnij więcej kształt ma domowej roboty odbłyśnik. Wykonujemy go z białego możliwie gładkiego kartonu. Po jednej ze stron arkusza tegoż kartonu przyklejamy folie aluminiową ( bardziej błyszczącą strona do środka), a następnie przy pomocy nożyczek i taśmy klejącej formujemy coś na kształt zwężonego z jednej strony korytka. To jaki dokładnie on będzie niema dużego znaczenia, materiał jest tani możemy po eksperymentować. b) parametry ekspozycji Po wybraniu rodzaju oświetlenia należy wprowadzić do menu aparatu odpowiedni balans bieli,(najlepiej poprzez zdefiniowanie go na białej kartce umieszczonej obok modelu) oraz ustawić pokrętło trybów fotografowania na ,,A,, . Ustawmy tak niską liczbę przesłony, na jakom pozwalają warunki oświetlenia tzn. podczas zwiększania jej wartości, obserwujmy jak wydłuża sie czas ekspozycji, pokazywany na wyświetlaczu aparatu w formie ułamka sekundy (np 1/500 , 1/250 , 1/125) Kiedy czas ten będzie wynosił ok 1/90, lub dla długich ogniskowych 1/150, wartość przysłony w tym momencie pozostawiamy (jeżeli czas spadnie do np 1/50, 1/30, to fotka na bank będzie rozmyta i nie wyraźna) Zależność głębi ostrości od ustawionej wartości przesłony przedstawia poniższa fotografia. W tych 3 przypadkach ostrzenie było na ,,10,, cm linijki, która leżała na stole pod małym katem do aparatu. Widzimy ze w pierwszym przypadku, kiedy aparat ustawił, ,,standardowo,, przesłonę f: 5,6 pole ostrości wynosiło zaledwie 1cm. Gdyby tam stała jakaś diorama to na te pole załapała by sie co najwyżej jedna figurka 1/72, i fota by była do niczego. c) aranżowanie sesji Jeżeli wykonujemy zdjęcie pojedynczego modelu, to najlepsze będzie białe jednolite tło (arkusz brystolu w zupełności wystarcza), a nie jakiś tam parapet, czy cerata na stole w kuchni. Model ustawmy tak względem źródła/źródeł światła aby był oświetlony jak najrównomierniej ponieważ delikatne rozproszone i niekontrastowe światło wydobywa bogactwo szczegółów, oraz sprawia ze model wygląda bardziej naturalnie. Sprawdzonym i niezawodnym sposobem w przypadku światła słonecznego jest wykorzystanie arkusza kalki technicznej (format musi być większy od wielkości modelu) oraz arkusza brystolu w kolorze białym. Na poniższym rysunku jest przedstawiony sposób ustawienia tych ,,przyrządów,, .Kalka działa jak dyfuzor ,,zmiękczając światło padające bezpośrednio na model, natomiast światło odbite od brystolu, rozjaśnia cienie po drugiej stronie. Naprawdę polecam, rozwiązanie proste i skuteczne. Na razie to by było na tyle, jeżeli coś ważnego sobie jeszcze przypomnę to dopisze. A jeżeli jakieś sformułowanie jest dla kogoś niezrozumiale... pytać śmiało to postaram sie uzupełnić.
Głębia ostrości jest to po prostu ostry obszar na zdjęciu. Innymi słowy – taka odległość od aparatu w zakresie której obiekty są ostre. Im mniejszy ten zakres, tym mniejsza głębia ostrości i mniej elementów w kadrze jest ostrych. Im mniejsza wartość przysłony (f/1.4, f/.1.8 itp) tym mniejsza wartość GO.
Zajmując się fotografią modową, lub portretem nie zawsze mamy do czynienia z profesjonalnymi modelami, zwłaszcza na początku naszej przygody z fotografowaniem. Często w rolę modeli wcielają się wtedy nasi przyjaciele. Te wideoporadniki pokazują jak nimi pokierować, by uzyskać profesjonalne rezultaty. Praca z modelem to jeden z najważniejszych czynników odpowiadających za końcowe efekty sesji. Bo co z tego, że znaleźliśmy świetną scenerię i perfekcyjnie opanowaliśmy światło jeśli fotografowana osoba będzie wyglądać nienaturalnie? Problemy w tej kwestii mają przede wszystkim osoby, które dopiero zaczynają przygodę z bardziej świadomą fotografią i które w roli modeli obsadzają na początku zazwyczaj członków swojej rodziny bądź przyjaciół. Właśnie z myślą o nich nakręcono odcinek wideoporadników Mango Street. Jak pokierować modela? Jak zwykle w przypadku filmów Rachel Gulotty i Daniela Inskeepa cała wiedza przekazana jest w sposób wyjątkowo szybki i przystępny, a wskazówki, oprócz rad na temat odpowiedniego kierowania modelem dotykają także często spotykanego problemu. gdy model nie wie, co ma zrobić z rękoma. Najnowszy odcinek w całości poświęcony jest pracy z modelem płci męskiej, ale kilka miesięcy temu na kanale Mango Street pojawił się analogiczny poradnik, który podobne zagadnienia opisuje na przykładzie kobiety. Obydwa te poradniki, choć dla zawodowców zapewne oczywiste, przekazują skondensowaną wiedzę na temat podstaw, które pozwolą sprawić, by amatorskie sesje wyglądały bardziej profesjonalnie. Filmy są w języku angielskim, ale dzięki funkcji automatycznego tłumaczenia napisów serwisu Youtube, powinny być zrozumiałe dla każdego. Więcej ciekawych wideoporadników znajdziecie na kanale Mango Street w serwisie Youtube.
Oto lista dostępnych wzorów umów dla fotografa: Zezwolenie na publikację wizerunku, Zezwolenie na publikację wizerunku z wynagrodzeniem, Umowa licencyjna na wykorzystanie zdjęć na portalu internetowym. Umowa z modelką o pozowanie, Umowa o świadczenie usługi dokumentacji fotograficznej. Wzory umów dla fotografa są dostępne na
Jak współpracować z modelką podczas sesji sensualnej? 10 najważniejszych zasad! Podczas stawiania pierwszych kroków w fotografii sensualnej, większość fotografów głowi się jak współpracować z modelką? Realizując pierwsze w życiu sesje bieliźniane, zawsze jest ogromny stres. Towarzyszy nam on dlatego, że nie czujemy się pewnie sami ze sobą. Niestety, umiejętności i pewności nie nabierzemy z kursów internetowych, Youtube’a czy czytania blogów. Pewność i świadomość fotografii sensualnej musimy wypracować sobie praktyką. Jeśli chcemy nauczyć się pracy z drugą osobą, świetnym pomysłem na początek, jest zaproszenie doświadczonej modelki na sesję. Wiadomo, taka modelka nie zgodzi się pozować za darmo, ale uwierz mi, że warto zainwestować. Ja zapłaciłem i jestem z tego bardzo zadowolony! Zdjęcia wyszły świetne, zebrałem sporo doświadczenia i przekonałem się, że „okładkowe” modelki, to też są miłe i fajne dziewczyny, z którymi można porozmawiać na bardzo różne tematy :) Z biegiem czasu, udało mi się przeprowadzić wiele portfoliowych i prywatnych sesji sensualnych. Z każdej z nich, wyniosłem ciekawe i wartościowe doświadczenia. Bardzo chciałbym się z Tobą nimi podzielić. Jeśli jesteś ciekawy, czytaj dalej :) Postanowiłem wypunktować podstawowe 10 zasad, jakimi kieruję się podczas sesji. 1. Najważniejsza jest rozmowa z modelką. Podstawą udanej sesji zdjęciowej jest zaufanie i dobry kontakt. Nigdy nie zaczynam sesji od razu po wejściu do apartamentu. Staram się poświęcić minimum 30 minut na rozmowę z modelką, przygotowanie sprzętu, apartamentu, włączenie odpowiedniej muzyki itd. Nie chodzi mi o sztywne siedzenie na przeciw siebie przy stole i rozmowę. Chodzi o po prostu spytanie modelki „kim jest?”, „co robi w życiu?”, „czym się interesuje?” Fajnie, gdy rozładujesz początkowy stres luźną rozmową. W ten sposób modelka poczuje, że rozmawia z normalną osobą, a nie sztywnym panem fotografem „ą, ę” ;) Zawsze podczas rozmowy lubię opowiedzieć też o swojej fotografii. Dobrze, gdy modelka wie, jaki mam zamysł na sesję, co chcę uwiecznić, jakie mam zasady działania i fotografowania. 2. Nie pospieszam! Gdy już zaczynamy sesję, nie wolno pospieszać modelki. Podczas sesji prywatnych, dziewczyny potrzebują więcej czasu niż zawodowe modelki. Nie jest łatwo rozebrać się przed obcym facetem. Jeśli modelka ma problemy z rozebraniem się – dajmy jej czas. 3. Jak zacząć? Zapewnij modelkę, że pomożesz jej pozować (o tym za chwilę). Dziewczyny stresują się, że nie będą miały co zrobić z rękami. Nie wiedzą jak się ustawić, gdzie patrzeć… Muszą czuć w Tobie wsparcie i chęć pomocy! Moim sposobem na przyzwyczajenie modelki do obiektywu, są testowe zdjęcia portretowe. Ustawiam modelkę przy oknie i robię kilka zdjęć „testowych”. Podchodzę jendak do tych zdjęć bardzo poważnie. Staram się już wtedy zrobić zdjęcie tak dobre, by zobaczyć zadowolenie na twarzy modelki. +1 do zaufania ;) 4. Ustawianie modelki. Gdy pierwszy stres mamy za sobą, można zacząć powoli sesję sensualną. Po pierwszych zdjęciach portretowych zazwyczaj stres opada do tego stopnia, że rozebranie się przestaje być aż tak strasznym problemem. Ok, no i co dalej? Jak zacząć? Zawsze mam w telefonie inspiracje. Warto je pokazać modelce. Mówię: „Popatrz, ta modelka bardzo ładnie zapozowała przy tej ścianie, może spróbujemy podobnie?” Przy pierwszych próbach modelki, zazwyczaj trzeba jej pomóc się ustawić. Spisałem osobne podpunkty jak kierować modelką: – Ludzkie oko uwielbia krągłości. Pokażmy je całym ciałem, nie tylko pupą czy biustem. Niech modelka skręca ciało w różne strony. Im więcej krągłości, tym atrakcyjniej dla oka! – Modelka zawsze powinna wciągać brzuch! Poważnie, nawet jak jest szczupła ;) Zmusi to modelkę do napięcia mięśni. Uwydatnione mięśnie pozwalają dodać figurze „fit wyglądu” i ukryć dodatkowe kilogramy. – Palce stóp zawsze muszą być obciągnięte w dół! Jak modelka leży – palce w dół, jak siedzi – palce w dół, jak stoi – stoi na palcach! Pozwala to napiąć mięśnie łydki i ud, dlatego noga jest dłuższa i zgrabniejsza. – Nie kładziemy modelki na brzuchu. Niech delikatnie uniesie jedno biodro do góry. Doda jej to elastyczności i podkreśli krągłości. – Jeśli modelka leży na plecach, nie może leżeć całą ich powierzchnią. Wygięty kręgosłup ku górze, również podkreśli jej pupę i biust (pamiętamy o wciągniętym brzuchu). Zobacz zdjęcie wyżej. – Co z rękami? Delikatne muskanie ciała, bioder, biustu, włosów, ust… modelka dzięki temu będzie kobieca, tajemnicza i sensualna :) – Gdzie modelka ma patrzeć? Ja nie lubię. gdy modelka patrzy w obiektyw (chyba, że chcę pokazać ostre, zalotne spojrzenie). Lubię spojrzenie naturalne, niewymuszone. Nawet w sufit :D – Podczas pozowania, każda część ciała musi być zaangażowana. Im więcej napiętych mięśni, krągłości, tym lepiej. – Rozciągnięte ciało jest zawsze atrakcyjniejsze, dlatego niech modelka się trochę porozciąga :) Sesje sensualne mają za zadanie pokazanie tej pięknej, fizycznej strony, ale nie można zapomnieć, że fotografujemy OSOBĘ, a nie tylko ciało. Nie sztuką jest pokazać goły tyłek na zdjęciu. Sztuką jest pokazać charakter fotografowanej osoby, w pięknej otoczce ciała. 5. Robienie dużej ilości zdjęć. Zawsze robię bardzo dużo zdjęć na sesji. 100 zdjęć z sesji to dla mnie marny wynik. Im więcej zdjęć, tym modelka czuje się pewniej, że będzie z czego wybierać. Robienie po 10-20 zdjęć jednego kadru pozwoli wyłapać emocje i te perełki z efektem „wow!”. 6. Nie podglądam! Bardzo ważna zasada – patrzę na modelkę tylko i wyłącznie okiem fotografa artysty. Nie podglądam i nie gapię się na ciało modelki „okiem faceta”. 7. Pokazuję w aparacie tylko najlepsze zdjęcia. Często pokazuję modelce najlepsze zdjęcia od razu w aparacie. Z biegiem czasu, zdjęcia powstają coraz lepsze. Warto się trochę pozachwycać efektami :) 8. Dodaję zdjęciom „efekt wow” już w aparacie. Często ustawiam podgląd zdjęć czarno-biały. Dzięki temu dodajemy klimat zdjęciom i modelka może sobie wyobrazić magiczny efekt końcowy ;) 9. Co jeśli pomysły i inspiracje się kończą? Czas kończyć sesję. Nie robię zdjęć na siłę. Jeśli pomysły się kończą, to znaczy, że mam sporo materiału i nie ma co męczyć modelki. 10. Uśmiech i otwartość na drugą osobę to podstawa! – pamiętaj o tym, a efekt będzie gwarantowany :) Fotografia to w dużej mierze też psychologia. Trzeba wiedzieć jak sprawić, by druga osoba czuła się przy nas pewnie i nam zaufała. Wiem, że łatwo się mówi, ale wszystko się da, dlatego pozostaje robić sesje, ćwiczyć, uczyć się i zbierać doświadczenie. Mam nadzieję, że ten wpis choć trochę pomoże początkującym :) Kolejny artykuł: Makijaż na sesję zdjęciową. — Zapraszam również na moją drugą stronę internetową: gdzie prezentuję portretowe zdjęcia w klimacie malarskim. jak współpracować z modelką?
Opcjonalnie: skorzystaj z PPM i wybierz Otwórz. Na górze ekranu wybierz Edytuj. Domyślnie zostanie uruchomiona zakładka Przytnij i obróć. W tym miejscu znajdziesz opcje Współczynnik proporcji. Wybierz z listy jeden ze zdefiniowanych współczynników i ustaw pozycję obrazu. Możesz też złapać narożniki obrazu i samemu zmienić
Error 504 Ray ID: 7324e76d2851fa5c • 2022-07-29 09:43:11 UTC YouBrowser Working AmsterdamCloudflare Working Error What happened? The web server reported a gateway time-out error. What can I do? Please try again in a few minutes. Was this page helpful? Thank you for your feedback! Cloudflare Ray ID: 7324e76d2851fa5c • Your IP: • Performance & security by Cloudflare
Przygotowałem dla Was bardzo długo wyczekiwany artykuł, w którym szczegółowo opisuję jak powinno pracować się osobą fotografowaną, jak ją ustawić i jak radzić sobie z różnymi sytuacjami. Analizuję każdy element współpracy i podpowiadam co sprawdza się najlepiej.
TECHNIKI POZOWANIA MODELI Jak nawiązać kontakt z fotografowaną osobą i odpowiednio ją upozować? Podstawy fotografii. 6. tygodniowy kurs fotografii online lub kurs wideo z cotygodniowym grupowym omówieniem prac, motywatorami, pracami domowymi, testem wiedzy i dyplomem ukończenia. Czas nagrania lekcji wideo: 5 godzin 18 min. Rozpoczęcie kursu: cały rok, w momencie zapisu Rok wydania: 2019 Format materiałów: pliki MP4, PDF do pobrania. System: Windows, Mac, Linux. Rozdzielczość obrazu: 1280x720px. Dyplom ukończenia: tak Dyplom uprawnia do podjęcia dotacji lub dofinansowania: tak Stopień trudności: Nie wiesz jak ustawić modela? Paraliż, jąkanie się, drżenie rąk, pustka w głowie... To nie jest opis choroby. Tak czuje się początkujący fotograf, przed zdjęciami z udziałem modela. Najtrudniej jest w relacji on - fotograf, ona - modelka. Emocje sięgają zenitu... Jednak nie łatwiej jest podczas sesji z parą ślubną, zdjęć rodzinnych, dziecięcych. W głowie przed sesją kłębią się czarne myśli: jak rozmawiać z modelem i wydobyć z niego naturalność, sprawić by znikło charakterystyczne zesztywnienie, jaką pozę zaproponować, jak ustawić głowę, ręce, nogi, tułów, gdzie poprowadzić krawędzie kadru. To są zagadnienia związane tylko z pozowaniem. Poza tym pozostaje do rozwiązania kwestia miejsca pleneru, oświetlenia, ubioru, rekwizytów... Uczestnicy tego kursu po zakończeniu nauki piszą, że nie wiedzieli o złożoności procesu fotografowania postaci ludzkiej. Nie zdawali sobie sprawy, że popełniają całą masę błędów, które stanowiły w ostatecznym rozrachunku nieudane zdjęcie. Dlaczego kurs online? Co da Ci kurs? Po pierwsze praktyka - przećwiczysz minimum kilkadziesiąt technik, gotowych ustawień postaci i portretu. Nabierzesz pewności siebie - podczas fotografowania w plenerze musisz o wszystkim wiedzieć: o świetle, kompozycji, gdzie mają stanąć i jaką przybrać pozę. Nie ma tu miejsca na zastanaiwanie się. Zaczerpniesz przyjemność z fotografii - jeśli zastosujesz całą wiedze, którą chcę Ci przekazać, jestem przekonany, że od tego momentu będziesz sięgać po aparat z przyjemnością z głową pełną pomysłów. Będziesz wolnym człowiekiem. KLIENT: Polcargo International ZLECENIE: Zdjęcia korporacyjne pracowni sensorycznej, PRODUKCJA: Red apple, 2011 Fot. Szymon Zduńczyk Dla kogo kurs? Chcesz robić lepsze portrety. Portret to podstawa. Często słyszysz: zrób mi zdjęcie. Najczęściej chodzi właśnie o portret. Dobry portret. Chcesz dobrze komponować zdjęcia. Zapoznasz się z podstawowymi technikami komponowania kadrów z postacią ludzką. Są to proste zasady wyłożone w prosty sposób. Chcesz się nauczyć nawiazywania kontaktu, wywoływania naturalności, budować dobrę atmosferę podczas zdjęć? Są na sprawdzone metody. Nie musisz tego odkrywać na nowo. Zdaj się na mnie. Stosowałem te metody z sukcesem w codziennej pracy fotografa zawodowego. KLIENT: NESSI / Garwolin ZLECENIE: Zdjęcia wizerunkowe z modelka PRODUKCJA: AGENCJA FOTO OKO, 2010. Fot. Szymon Zduńczyk Czy Ty również... Jesteś miłośnikiem fotografowania ludzi. Nie zamierzasz zarabiać na fotografii. Chcesz robić lepsze zdjęcia rodzinie, przyjaciołom. Pragniesz być postrzegany jako ekspert od fotografowania modeli w swoimm otoczeniu. Fotografujesz śluby lub myślisz o fotografowaniu ślubów. Fotografowanie pleneru jest o tyle trudne, że musisz samemu nad wszystkim zapanować. Musisz wiedzieć gdzie postawić parę młodą, jakich ustawień aparatu użyc, jak kadrować i ich oswietlać. Jednak są to jedynie minimalne umiejętności fotografa. Najważniejsza jest umiejętność "rozkręcenia" pary młodej na wysokie obroty. Masz studio zarabiać na fotografowaniu. Chcesz poznać nowe techniki, wykluczyć błędy, być lepiej potrzeganym i przyciągnąć więcej klientów. Fotografujesz ładne dziewczyny, które amatorsko zajmują się modelingiem. Nie daj się uprzedzić pytaniami: "A co teraz? Co mam zrobić? Jak się ustawić?". Poznane techniki pozwolą Ci na co najmniej 3 godziny fotografowania bez tych trudnych pytań. Fotografujesz pracowników firm, żyjesz z fotografii lub o tym marzysz. Masz zdolności w fotografowaniu postaci i nie chcesz popełniać wszystkich błędów przy swoim pierwszym lub kolejnym zleceniu. Obejrzyj fragmenty... Program kursu Wstęp Wykład. Czas trwania: 3 min. 1. Jakie zagadnienia będą poruszane? 2. Różnice między upozowaniem modela amatora i modela profesjonalisty? 3. Jakie są wyzwania, trudności w upozowaniu "zwykłych ludzi"? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 1. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 15 min. RĘCE 1. Jak lokować ręce w stosunku do aparatu? 2. Jak uniknąć sztuczności rąk na zdjęciu? 3. Jak pozbyć się błędów ustawienia palców, dłoni, ramion? 4. Jaka jest najważniejsza maksyma dotycząca ustawienia rąk? 5. Jaka jest idealna oraz uniwersalna poza rąk. Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 2. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 28 min. GŁOWA 1. Jak poziom z jakiego fotografujemy wpływa na odbiór zdjęcia? 2. Jaka jest najlepsza poza dla większości "zwykłych" modeli? 3. Jak kąt ustawienia głowy do osi obiektywu modeluje kształt głowy? 4. Co jest bardziej pożądane: uśmiech czy powaga? 5. Jak fotografować okrągłe twarze i tęgie postury? 6. Jak fotografować osoby z krzywym nosem, odstającymi uszami, zezem, podwójnym podbródkiem, w okularach? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 3. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 10 min. NOGI 1. Jak uniknąć kardynalnego błędu ustawienia nóg? 2. Jakiej części nogi nie pokazujemy na zdjęciu? 3. Jak uniknąć najważniejszego błędu kadrowania nóg? 4. Jak korzystnie przedstawiać stopy? 5. Jak optycznie wydłużać nogi? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 4. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 8 min. SYLWETKA 1. Co to jest kontrapost i jak zastosować go w praktyce? 2. Jak obrót tułowia wpływa na odbierane kształty modela? 3. Jaka jest jedna sprawdzona, uniwersalna poza, od której możemy wyjść z własnymi eksperymentami? 4. Jak zmaksymalizować dynamikę postaci ludzkiej i jaki to ma wpływ na odbiór zdjęcia? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 5. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 10 min. 3 POZY ŚLUBNE 1. Jak upozować parę młodą na trzy różne sposoby? 2. Jaka jest pierwsza i podstawowa poza ślubna, od której możemy wyjść z własnymi pomysłami? 3. Co to jest niepożądany "styl V" i jak go w prosty sposób unikać? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 6. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 8 min. 3 POZY BIZNESOWE 1. Jak pozować pracownika w pozie biznesowej na trzy różne sposoby z dodatkowymi czterema wariacjami? 2. Od jakich dwóch ważnych czynników zależy zaproponowana poza? 3. Jakie są niuanse między pozowaniem kobiet i mężczyzn. 4. Jaki jest prosty trik, na "nerwowe ręce". 5. Jaka jest rada, aby ze sztampowej pozy wydobyć naturalność? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 7. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 5 min. 3 POZY PORTRETOWE 1. Jak portretować modeli z rękami ułożonymi wokół głowy? 2. Co nam dają ręce umiejscowione przy głowie, skoro w portrecie nie musimy ich tam lokować? 3. Jaki jest często pomijany warunek poprawnego ułożenia rąk? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 8. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 9 min. 3 POZY SIEDZĄCE/LEŻĄCE 1. Jak upozować fotografowaną osobę w pozycji siedzącej/leżącej na trzy różne sposoby? 2. Jak kąt, pod jakim fotografujemy leżącą osobę, wpływa na odwzorowanie sylwetki i jej poprawność? 3. Gotowy przepis na zdjęcie o zabarwieniu erotycznym. Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 9. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 8 min. 7 PÓZ POCZĄTKUJĄCEJ MODELKI 1. Jak upozować początkującą modelkę w pozycji stojącej, na siedem różnych sposobów? 2. Jak poprawnie upozować pośladki, a także biodra, aby wyglądały atrakcyjnie? 3. Jak zwiększyć szansę na dobre zdjęcie, podczas planowanej sesji zdjęciowej z modelką. Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 10. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 17 min. NAWIĄZYWANIE KONTAKTU Z MODELEM 1. W jaki sposób prowadzić komunikację z modelem aby wzmocnić pewność siebie? 2. Jak przekazywać polecenia, prośby modelowi aby uniknąć nieporozumień i straty czasu? 3. Jaki jest schemat postępowania w stosunku do modeli w gradacji od otwartej, rozluźnionej do wstydliwej, stremowanej osoby? 4. Sześć prostych i kompletnych technik, wyjętych z mojego osobistego przybornika fotografa zawodowego, na rozluźnienie fotografowanej osoby. Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 11. Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 16 min. PLANY FILMOWE W FOTOGRAFII 1. Co to są plany filmowe i jak je zastosować? 2. Jak stworzyć porywające portfolio, publikację prasową, wystawę, fotoksiążkę w oparciu o plany filmowe? 3. Co to jest ujęcie typu "półgłówek"? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 12-18 Obserwacja sesji zdjęciowej z komentarzem prowadzącego + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 12 + 6 + 7 + 6 + 7 + 9 + 8 = 55 min. PRAKTYKA CZĘŚĆ 1-7 W tej części zobaczysz jak fotografowie o różnym stopniu zaawansowania realizują krótką, 15. minutową sesję zdjęciową z profesjonalną modelką. Dowiesz się jakie błędy popełnili uczestnicy podczas sesji zdjęciowej i jak tych błędów unikać. Zainspirujesz się wybranymi, najlepszymi kadrami z ciekawymi pozami modelki. Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 19 Wykład + ćwiczenia + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 15 min. OPRACOWANIE PRZYKŁADOWEGO ZDJĘCIA 1. Jak pozbyć się zielonego zafarbu na skórze modelki? 2. Jak przejąć kontrolę nad wszystkimi ważnymi motywami za pomocą warstw? 3. Jak kierować uwagę widza na istotne elementy zdjęcia? 4. Jak kompleksowo opracować zdjęcie z modelem? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 20-21 Wykład/instruktaż + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 18 + 17 = 35 min. RECENZJA ZDJĘĆ CZĘŚĆ 1-2 W tej części prowadzący recenzuje zdjęcia wykonane podczas sesji z modelką. Jakich błędów nie popełniać podczas sesji zdjęciowej, wyborze i opracowaniu zdjęć? Fot. Szymon Zduńczyk Lekcja 22-23 Instruktaż + motywatory + praca domowa. Czas trwania: 19 + 42 = 1 godz. 1 min. REALIZACJA SESJI ZDJĘCIOWEJ 1-2 W tej części prowadzący realizuje autorską sesję zdjęciową z modelką. Jak zaplanować i wykonać artystyczną sesję zdjęciową? Jak wybrać najlepsze ujęcia i opracować je graficznie? Fotomontaż pt. Zniewolenie powstał po sesji zdjęciowej przeprowadzonej podczas kursu Techniki pozowania modeli, fot. Szymon Zduńczyk. Powtórka Pokaz slajdów. Czas trwania: 14 min. Zebranie wszystkich podsumowań z wszystkich lekcji. KLIENT: NESSI / Garwolin ZLECENIE: Zdjęcia wizerunkowe z modelką PRODUKCJA: AGENCJA FOTO OKO, Fot. Szymon Zduńczyk Jak przebiega kurs? Kurs prowadzony jest bez konkretnych terminów, więc możesz zapisać się w każdej chwili. Sam proces zapisu i płatności za kurs szczegółowo omówiłem w tym materiale wideo. Po zapisie na kurs otrzymasz automatycznie maila z wszystkimi lekcjami. Po obejrzeniu lekcji wykonujesz ćwiczenia oraz odrabiasz pracę domową (jeśli takie były) i wysyłasz wykonane zdjęcia mailem. Na cotygodniowym spotkaniu online, usłyszysz anonimowy komentarz na temat Twoich prac. Możesz wysłać inne zdjęcia ze swojego archiwum zdjęciowego. Ustalony jest limit 3. zdjęć na spotkanie online. Spotkania online są nagrywane na wideo i udostępniane uczestnikom do obejrzenia. W dowolnym momencie możesz podejść do testu wiedzy. Gdy go zdasz, otrzymasz dyplom ukończenia kursu. Skomplikowane? Ależ skąd! Banalnie proste. Uwaga! W pierwszym mailu dostajesz wszystkie lekcje i uczysz się we własnym tempie. KLIENT: NESSI / Garwolin ZLECENIE: Zdjęcia wizerunkowe z modelką PRODUKCJA: AGENCJA FOTO OKO, Fot. Szymon Zduńczyk TERMINARZ Spotkania online z oceną zdjęć są we wtorki o godz. czasu obowiązującego w Polsce. Są to spotkania grupowe. W czasie spotkania można zadawać zamknięte pytania prowadzącemu za pomocą czata. Prowadzący w miarę możliwości udziela odpowiedzi. W ten sam sposób można uzyskiwać porady od innych uczestników. Dla nieobecnych dostępne jest do obejrzenia nagranie wideo ze spotkania online. Spotkania organizowane są co tydzień przez cały kalendarzowy rok. Oto przykładowy terminarz: Od razu - Wszystkie lekcje + test wiedzy. 7 dzień - Spotkanie online - omówienie prac. 15 dzień - Spotkanie online - omówienie prac. 22 dzień - Spotkanie online - omówienie prac. 29 dzień - Spotkanie online - omówienie prac. 36 dzień - Spotkanie online - omówienie prac. 43 dzień - Spotkanie online - omówienie prac. UWAGA! Nie można przesuwać terminów spotkań online. KLIENT: NESSI / Garwolin ZLECENIE: Zdjęcia wizerunkowe z modelką PRODUKCJA: AGENCJA FOTO OKO, Fot. Szymon Zduńczyk Cechy kursu Teoria i ćwiczenia to materiały wideo do analizy. Twój udział jest czynny. Powtarzasz proste ćwiczenia za prowadzącym i wyciągasz wnioski. Materiały wideo możesz pobrać i odtwarzać w dowolnym momencie. W wybranych lekcjach wymienionych w programie kursu otrzymasz materiał wideo z pracą domową. Tu możesz sprawdzić stopień opanowania materiału. Tylko wykonując praktyczne zadania możesz się czegoś nauczyć. Motywator pozwoli Ci się zmobilizować do pracy, a także zorganizować czas na kolejne sesje zdjęciowe. Po wyszczególnionych lekcjach otrzymasz motywatory - karteczki do wydrukowania i przyklejenia w widocznym miejscu. Ściągawka to plik PDF zawierający najważniejsze zagadnienia kursu. Graficzna forma ułatwia zrozumienie zawiłości fotografii. Patrzysz na infografikę i w lot chwytasz o co chodzi. Po części teoretycznej i odrobieniu pracy domowej wysyłasz mi zdjęcia e-mailem. Podczas webinara anonimowo omawiam prace, wskazuje wady i zalety. Takich spotkań jest 6. Jeśli nie możesz być online - wyślę Ci zapis wideo. W każdym momencie kursu możesz podejść do testu sprawdzającego wiedzę. Ty o tym decydujesz. Test działa motywująco. Każdy stara się aby wypaść najlepiej podczas sprawdzianu. Natychmiast po zaliczeniu testu otrzymujesz dyplom w postaci elektronicznej /PDF do wydrukowania/ z podpisem i pieczątką oraz numerem instytucji szkoleniowej. KLIENT: NESSI / Garwolin ZLECENIE: Zdjęcia wizerunkowe z modelką PRODUKCJA: AGENCJA FOTO OKO, Fot. Szymon Zduńczyk Motywatory Motywator to plik PDF formatu A4, fiszka którą należy wydrukować po przestudiowanej lekcji. Uczestnik umieszcza ją w swoim otoczeniu, aby inspirowała, ukazywała poprawnie wykonane zdjęcie i przypominała o wykonaniu pracy domowej. W świecie urządzeń elektronicznych wydrukowany kawałek papieru działa na odbiorce zdecydowanie silniej, niż obrazek w telefonie. Plansza z przykładowymi motywatorami z kursu Techniki pozowania modeli. Dyplom ukończenia kursu Link do testu wiedzy wysyłany jest automatycznie w pierwszej lekcji zaraz po dokonaniu płatności. Możesz podejść do testu w każdej chwili. Po zaliczeniu testu dyplom jest drukowany automatycznie i natychmiastowo i można go pobrać na dysk komputera. Dyplom ukończenia kursu jest w formie elektronicznej. Należy samemu wydrukować ten elektroniczny dokument (plik PDF). Na dyplomie jest informacja o rodzaju, zakresie kursu, imię i nazwisko oraz PESEL uczestnika, miejscowość, data, podpis i pieczątka firmowa, nr instytucji szkoleniowej + informacja, że kurs zakończył się zdanym egzaminem wiedzy. Szczegóły: - test jest testem jednokrotnego wyboru, - nie ma ograniczeń czasowych na zaliczenie, - należy uzyskać 60% poprawnych odpowiedzi, - w przypadku niepowodzenia, każda poprawka jest płatna 17zł, - nie ma możliwości wglądu i analizę zdanego lub niezdanego testu. KLIENT: NESSI / Garwolin ZLECENIE: Zdjęcia wizerunkowe z modelką PRODUKCJA: AGENCJA FOTO OKO, Fot. Szymon Zduńczyk O prowadzącym Szymon Zduńczyk - absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi kierunku fotografia i Politechniki Gdańskiej. Od 2004 roku właściciel AGENCJI FOTO OKO i fotograf zawodowy. Jest wydawcą kursów fotografii wideo oraz prowadzi szkolenia fotograficzne online. Od 2013 roku założyciel Akademii Foto Oko, internetowej szkoły fotografii. Klientami jego byli Swarovski Elements, Douglas Polska, J. J. Darboven Poland, Det Norske Veritas Poland, więcej... Współpracował miedzy innymi z: agencją Mr. Bloom przy projektach dla Dr. Oetker, ZT Kruszwica, Loopy`s World dla oraz z agencją Paragraff przy projektach dla Portu Lotniczego Gdańsk, Galeon i Orbis. dla Nagrody i wyróżnienia to: II nagroda exequo w XII Ogólnopolskim Konkursie Fotografii PORTRET w Trzciance w 2007 roku, Certificate of Achievement Honorable Mention - International Photography Awards, Los Angeles w 2003 roku, II nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Fotograficznym Oblicza Ludzi w Otwocku, I nagroda - IV Krajowy Konkurs Fotograficzny Przystanek Woodstock, Żary 2002, wiecej... Wyróżnienie Szymona Zduńczyka w konkursie ND Awards 2014 Co jeszcze dostanę? Kurs wideo wartości 90zł /oddzielnie ten kurs sprzedaję tutaj / Stylizacja dziecięca Czas nagrania: 2 godz. 23 min. Kurs wideo wartości 38zł /oddzielnie ten kurs sprzedaję tutaj / 10 błędów pozowania. Jak uniknąć pułapek powodujących, że fotografowane postacie wyglądają jak monstrum? Czas nagrania: 34 min. Opinie Wiecej opinii... Omawianie zdjęć Na spotkaniach online przeprowadzanych za pomocą platformy konferencyjnej prowadzący omawia zdjęcia nadesłane przez uczestników. Dla nieobecnych przygotowany jest materiał wideo ze spotkania do obejrzenia dostępny do 6 dni od terminu spotkania. Uczestnik wysyła do 3. zdjęć na tydzień. Prowadzący poświęca na te 3 zdjęcia minimum 9 minut zwięzłej recenzji, wskazując plusy i minusy na ujęciach. Najlepsze nadesłane prace są wyróżniane i publikowane na blogu. Przekonaj się, że nauka przez internet jest skuteczna pod warunkiem, że się chce. Odwiedź BLOGA i zobacz jakie efekty uzyskują uczestnicy kursów online z omówieniem zdjęć. Od września 2013 do grudnia 2021 omówiliśmy 18912 zdjęć na 705 spotkaniach. Spotkanie online trwa średnio 1 godzinę i 36 minut (wyliczone na podstawie danych z lat 2013-2021). Długość spotkania zależy od liczby nadesłanych zdjęć. Spotkania organizowane są co wtorek o godz. Nie trzeba instalować oprogramowania do odbioru transmisji wideo na swoim komputerze. Pamiętaj, wybierając tę opcję, musisz rozpocząć naukę od razu. Nie ma możliwości przesuwania terminów uczestnictwa w spotkaniach online. Obejrzyj przykładową recenzję. Obdaruj bliską osobę Nie masz jeszcze pomysłu na prezent urodzinowy, rocznicowy? Wypełnij formularz i jeszcze dziś rozwiążę Twój urodzinowy problem i dostarczę Ci elektroniczny vocher na kurs fotografii. Voucher jest ważny 12 miesięcy od daty zakupu. Wybierz swój kurs Który wybrać kurs? To zależy od stopnia samodyscypliny. Jeżeli potrafisz się zmotywować do pracy i jednocześnie potrafisz samodzielnie ocenić efekty swojej pracy to wybierz KURS WIDEO. To najbardziej ekonomiczne rozwiązanie dla dobrze zorganizowanych osób. Jeśli chcesz abym Cię jeszcze bardziej zmotywował i oceniał postępy Twojej pracy na bieżąco podczas spotkań online to wybierz KURS ONLINE. Możesz również oceniać efekty innych uczestników i czerpać z tego inspiracje. Każde zdjęcie recenzuję 3 minuty, co przy 18 zdjęciach daje w sumie 54 minut poświęconych tylko Twoim pracom. Jeśli wybierzesz tę opcję, to musisz rozpocząć naukę od razu, bez możliwości przesuwania spotkań online. Jest to opcja dla osób, które są odporne na krytykę. Zdjęcia początkujących fotografów są obarczone wieloma błędami, które prowadzący ma obowiązek wychwycić i przedstawić. Jeśli jesteś wrażliwy na szczere słowa krytyki - wybierz opcję WIDEO. PS Dołącz do społeczności fotografów trawionych pasją i głodnych wiedzy. Do zobaczenia po tamtej stronie! Szymon Zduńczyk Agencja Foto Oko Ul. Porębskiego 68/7 80-180 Gdańsk
Dzięki takiemu zestawowi dokonaliśmy kalibracji sprzętowej. Monitor ustawiliśmy na jasność 100cd/m2, punkt bieli na D65 z gammą 2.2. To uniwersalne ustawienia do pracy w stosunkowo jasnym pomieszczeniu. Jasność powinieneś ustawić odpowiednio do warunków, w których pracujesz. Wartość zazwyczaj waha się między 80 a 120 cd/m2.
Darmowy kurs fotografii. Zapis wideo z webinara, czyli kursu online. Czas trwania: 1 godzina 4 minuty. Więcej darmowych kursów TUTAJ... imię:* e-mail:* Tak, wyrażam zgodę na przetwarzanie podanych powyżej danych w celu otrzymywania newslettera. Administratorem Twoich danych osobowych będzie Agencja Foto Oko Szymon Zduńczyk, ul. Porębskiego 68/7, 80-180 Gdańsk. Dane będą przetwarzane na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a RODO w celu przesyłania Ci newslettera. Cała treść Polityki Prywatności i plików cookies znajduje się TUTAJ.
Oto kilka wskazówek, jak dostosować pozy do różnych tematów i zastosowań: Fotografia sensualna – modelka powinna przyjąć delikatne i kobiece pozy, np. z rękoma dotykającymi włosów, bardzo delikatnie twarzy lub ramion. Można też eksperymentować z łatwymi emocjami, takimi jak uśmiech czy śmiech.
Fotografia portretowa może być niezwykle satysfakcjonująca! Jednocześnie każdy kto jej spróbował wie, że jest niezwykle wymagająca. Podczas gdy większość innych gatunków fotograficznych opiera się całkowicie na pomysłach, talencie i technikach fotografa… portretowanie wprowadza element dzikiej osobliwość Modela. Podczas gdy fotograf krajobrazu może spędzać czas na bawieniu się ustawieniami aparatu, może zajadając chipsy czekać na idealne światło, fotograf portretowy musi działać szybko! Portretowy „obiekt” znudzi się i będzie wzburzony, jeśli będzie musiał siedzieć czekając na fotografa. Dotyczy to zwłaszcza dzieci, zapracowanych biznesmenów, osób starszych i zwierząt domowych. Dzisiaj przekażę Ci kilka solidnych wskazówek dotyczących fotografii portretowej na temat: Jak wybrać Modela (temat) podczas fotografowania do swojego portfolioGdzie umieścić swój temat – jakie dobrać tłoUstawienia aparatu: jaką wybrać przesłonę, jaki czas otwarcia migawki, ustawienia ISO, balans biliJakie obiektywy wykorzystywaćTechniki oświetlenioweJak tworzyć dobre autoportrety (niesławne selfie)Praca na świeżym powietrzu w porównaniu z wnętrzemPortrety artystyczne, a bardziej powszechne podejścieSzczególne obawy związane z ujęciem „zbliżenie”Przedstawię Ci kilku wspaniałych fotografów portretowych, abyś mógł zobaczyć ich zdjęcia i zdobyć więcej koniec, zaprezentuję Ci profile Facebookowe kilku niesamowitych Fotografów portretowych, w ten sposób będziesz mógł zobaczyć sporo inspirujących fotografii. Jak wybrać Modelkę, Modela Tą kwestię najlepiej zacząć od pytania – jaki rodzaj portretu zamierzasz stworzyć? Jakiego efektu końcowego szukasz? Jeśli ktoś cię zatrudnia lub poprosił o stworzenie swojego portretu, to nie masz wyboru w tej kwestii. W obu jednak przypadkach musisz ustalić kilka kwestii. Jakiego rodzaju portrety masz wykonać?Jakich wyborów logistycznych możesz dokonać, aby wykonać swojemu obiektowi portret, o który on prosi? Na przykład, czy w takiej sytuacji potrzebne jest studio? Jakiego rodzaju kompozycji wymaga zdjęcie?Wreszcie, biorąc pod uwagę te parametry, jakiego rodzaju sprzętu i technik potrzebujesz, by z powodzeniem nadać swojemu obiektowi styl portretu, którego obiekt poszukuje. Jeśli tworzysz portret do swojego portfolio, aby przyciągnąć klientów, lub po prostu jako wyraz swojej sztuki, to tylko Twoje wizje i wyobraźnia stanowią ramy tej pracy. Dzięki kreatywnym, samodzielnie przypisanym projektom portretowym, masz pełną kontrolę nad tematem, modelem, lokalizacją, rekwizytami, włosami, makijażem i oświetleniem. Dobry przebieg pracy, podczas wykonywania „kreatywnego portretu”, zawiera następujące punkty. Przedmiot portretu - Portretowany Jest to bardzo ważne jako punkt wyjścia, ponieważ obiekt może mieć wpływ na wszystkie pozostałe wybory. To czy Twój obiekt ma włosy blond czy czarne? Czy jest wysoki czy niski? Skupisz się na tworzeniu koloru lub portretu b&w? Na przykład, powiedzmy, że chcesz stworzyć czarno-biały portret trenera personalnego, stojącego na zewnątrz, w ostrym świetle, wyglądającego dość przystojnie i męsko w gotowości do akcji. Miejsce Ważne byś wcześniej znał już miejsce, w którym planujesz wykonać zdjęcia. Jeżeli jest to możliwe to przed wykonaniem zdjęć wybierz się tam wcześniej i rozpoznaj teren. Sprawdź naturalne warunki oświetlenia i specyfikę miejsca. Stylizacja i rekwizyty Ubiór oraz dodatki to niezmiernie ważny element portretu. Nawet te obrazy przedstawiające jedynie twarz nierzadko są przyozdobione nakryciem głowy, kolczykami, czy inną biżuterią. Odpowiedni dobór tych elementów może zupełnie zmienić odbiór zdjęcia. Włosy i makijaż Zastanów się, czy potrzebujesz uzyskać profesjonalną pomoc. Salony fryzjerskie i kosmetyczne często mają pracowników, którzy lubią brać udział w sesji zdjęciowej i nie wymagają wynagrodzenia, ale po prostu chcą mieć zdjęcia do własnego portfolio. Plan zdjęciowy i z Lista ujęć Jeżeli nie wiesz co dokładnie chcesz osiągnąć i jakich ujęć oczekujesz to Twoje efekty także będą przypadkowe. Idealne zdjęcie portretowe jak i każde inne działanie wymaga planu. Konieczne jest więc rozpisanie ujęć oraz stworzenie planu zdjęciowego. Więcej naszych prac możesz zobaczyć przechodząc do strony sesji biznesowych. Sprzęt i oświetlenie Po stworzeniu planu zdjęciowego i listy ujęć zastanów się jakiego sprzętu potrzebujesz do wykonania tych fotografii. Może okazać się, że nie musisz zabierać wszystkiego co posiadasz! Może okazać się także, że występują pewne deficyty sprzętowe. Warto to jednak wiedzieć wcześniej. Nikt nie lubi niespodzianek podczas sesji. Idealna lokalizacja na portret Po „stworzeniu pomysłu na portret”, wybraniu „obiektu” przychodzi czas na wybór lokalizacji – właśnie wtedy Twój „plan zdjęciowy” staje się bardzo pomocny. Twój „plan zdjęciowy” powinien być napisany tak szczegółowo, jak tylko potrafisz go wykonać. Nie zbudowałbyś domu bez projektu; to ta sama koncepcja. To właśnie tutaj wysokiej klasy portrety różnią się od większości innych gatunków fotografii. Zazwyczaj wymaga to pewnego wstępnego planowania, a „Plan zdjęciowy” zapewni Ci właściwą drogę. Im bardziej zdefiniowany jest plan zdjęciowy, tym łatwiej będzie wykonać zdjęcie portretowe. Plan Zdjęć może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów, takich jak, czy dostępne zasoby ograniczą wybór miejsca wykonania zdjęcia? Czy masz dodatkowy sprzęt oświetleniowy? Czy potrzebne będzie oświetlenie stałe czy lampy błyskowe? Czy wiesz, jak szybko i sprawnie korzystać z tego sprzętu? Jeśli dopiero zaczynasz fotografię portretową, najlepszym rozwiązaniem jest praca z dostępnym oświetleniem. Oznacza to albo na zewnątrz, albo wewnątrz, w pobliżu okna lub drzwi. Planowanie wstępne może pomóc w uproszczeniu procesu. Na przykład, intrygujący portret kobiety, taki jak ten, potrzebuje tylko okna jako źródła światła. Drugą kwestią przy wyborze miejsca jest – co znajduje się w tle? Kąt nachylenia tła nie jest prawie nigdy komplementarny z jednak pamiętać, że istnieją dwa rodzaje portretów: portret środowiskowy i nieśrodowiskowy. Portret środowiskowy W przypadku portretu środowiskowego, chcesz zobaczyć część tła otaczającego, ponieważ to właśnie ono stanowi o środowisku. Dzięki portretowi środowiskowemu nie trzeba obejmować całego pomieszczenia, aby ustalić „miejsce”. Wybierz czysty kąt i dołącz kilka odpowiednich rekwizytów, aby „opowiedzieć historię”. Musisz jednak mieć na uwadze treść tła. Wybierając miejsce, w którym chcesz umieścić obiekt, nie dopuść, by jakiś rozpraszający uwagę element (jak np. stara rura) przechodził tuż za głową portretowanego. Postaraj się utrzymać obszar „bezpośrednio” za obiektem tak czysto, jak to tylko możliwe – oznacza to, że nie ma zbyt wielu obiektów, kształtów, zauważalnych cieni lub dziwnego oświetlenia. Portret nieśrodowiskowy W przypadku portretu nieśrodowiskowego tłem będzie pusta ściana, bezszwowe papierowe tło lub płócienne tło. Żadne otoczenie nie zostanie uwzględnione. Tu możemy zagrać jedynie światłem. Może to być różnego rodzaju winietowanie osiągnięte w procesie fotografii lub w postprodukcji. Pozycjonowanie jest sztuką, która naprawdę wymaga więcej czasu i wysiłku, niż można opisać w jednym artykule. Damy Ci jednak kilka wskazówek, które poprowadzą Cię we właściwym kierunku do dobrej postawy. To właśnie w tym miejscu 'lista ujęć’ (wspomniana wcześniej) jest pomocna przy wstępnym planowaniu póz. Należy tylko pamiętać, że w dniu zdjęciowym, okoliczności mogą się zmienić. Jednakże, posiadanie „listy ujęć” pozwoli Ci na utrzymanie porządku. W fotografii portretowej istnieją pewne standardowe wskazówki dotyczące kadrowania portretu. Jest to ważne, wspominam o tym ponieważ kadr może wpływać na pozę. Standardami są: ujęcie głowy,ujęcie głowy i ramion,ujęcie połowy ciała,ujęcie trzech czwartych ciała,ujęcie całego ciałazdjęcie grupowe. Oczywiste jest, że ostatecznego kadrowania należy dokonać w postprodukcji. Ważna zasadą jest by nie wycinać ciała tam, gdzie się wygina. Jeśli portret ma być „pełnowymiarowy”, upewnij się, że zawiera całe ciało – plus daj obrazowi trochę miejsca wokół krawędzi. Uwaga! Nigdy nie przycinajcie ciała w miejscu, w którym się ono wygina. Jeśli portret jest ujęciem głowy – wykonaj ujęcie tak ciasno, że nie widzisz szyi „w ogóle” wtedy uzyskasz najlepsze portret jest ujęciem głowy i ramion, nie przycinaj obiektu na linii ramion ani na Twój portret jest półdługim portretem, trzymaj całą talię w kadrze i powyżej kolan lub całkowicie poza kadrem (powyżej linii talii). Nie obcinaj ramion ani rąk. Jeśli Twój portret jest na całej długości, nie obcinaj obiektu na kostkach. Gorące punkty sylwetki w portrecie Newralgiczne punkty kadrowania portretu to górne partie ramion, szyja, ułożenie rąk, cała sylwetka i nogi. Skupmy się najpierw na szyi. Jeśli na szyi znajduje się nadmiar skóry, postaraj się, aby fotografowany obiekt z wyciągnął szyją. Wybranie odpowiedniej pozycji może bardzo pomóc! Postaraj się uchwycić osobę tak, aby poza wyglądała normalnie. Na przykład, umieść aparat wyżej niż obiekt, tak aby rozciągając szyję. Obiekt patrzy w górę w kierunku aparatu. Końcowy efekt to bardziej naturalne spojrzenie w połączeniu z właściwym pozowaniem. Jeśli na ramionach znajduje się jakiś nadmiar ciała, to będzie on powiększony tylko wtedy, gdy pozujemy z rękami przyciśniętymi do ciała. Trzymaj ramiona z dala od ciała. Może to być potrzebne nawet w przypadku osób, które mają cienkie ramiona. W końcu, nic nie zabije Twojego zdjęcia portretowego szybciej niż ręce, które Twój obiekt ułoży w sposób wyglądający obiektywy szerokokątne i dłonie wystające blisko aparatu nie współpracują ze sobą dobrze. Jednak w tym przypadku, ze względu na charakter ujęcia, w rzeczywistości dodaje to portretowi dramatyzmu. Ten szczególny gorący punkt jakim są ręce jest podkreślany tylko przez fakt, że większość portretowanych osób nie wie, co zrobić z nimi robić. W tej sytuacji nie pomaga także stres, bo gdy stają się nerwowe ludzie robią z nimi dziwne rzeczy. A oto kilka wskazówek co zrobić z niespokojnymi rękami. Portretowany Nie powinien przesuwać rąk do przodu ciała. Spowoduje to, że będą one wyglądać na duże i kliknięciem w migawkę, spójrz na ręce obiektu. Czy są zaciśnięte czy rozluźnione? Czy palce nie są skrzyżowane w dziwny sposóbJeśli obiekt jest zdenerwowany – daj mu coś do zrobienia! Ręce powinny spoczywać kolanie, może ewentualnie wsunąć kciuk do kieszeni spodni. Ręce mogą także trzymają rekwizyt. Jeśli jesteś w „trybie zdjęć grupowych”, ostrożnie połóż ręce każdego z osobna na osobniku obok. Musisz być jednak ostrożny z tą końcówką. W portrecie rodzinnym, każdy może chwycić się siebie nawzajem. W przypadku portretu biznesowego, należy dokładnie rozważyć wszelkie opcje dotykowe. Ostatnie rozważania na temat pozowania dotyczy postawy i nóg. Jeżeli masz już jakieś doświadczenia z portretem to z pewnością wiesz, że nikt nie wygląda dobrze, stojąc sztywno jak deska. Pracuj z obiektem, aby mógł się zrelaksować w normalnej pozycji ciała. Niech przekłada jedną nogę nad drugą lub wystawia jedną stopę do przodu lub na bok. Polecam tutaj uczyć się od najlepszych! Przestudiuj fotografię portretową (taką którą najbardziej doceniasz), poszukaj inspiracji aby zobaczyć, jak fotograf pracował z obiektem, jakie wybrano postawy, co z rękami i stopami. Ustawienia aparatu w fotografii portretowej Jak wiadomo wykonanie każdej fotografii wiąże się z wyborem:obiektywu (ogniskowej),przesłonyczasuISOTo od tych parametrów zależy jak technicznie będzie wyglądało zdjęcie. W tej części po kolei omówię wszystkie te parametry oraz ich wpływ na efekt końcowy. Obiektyw Wybór obiektywów, jakich chcesz użyć, zależy w dużej mierze od Twojego 'Planu Zdjęć’ i 'Listy Zdjęć’. Jest jednak jedna prawda, która jest generalnie uniwersalna, bez względu na wszystko. Unikaj stosowania obiektywów szerokokątnych (7 – 14 mm), chyba że fotografujesz portret dużej grupy lub próbujesz uzyskać specjalny efekt. Obiektywy szerokokątne tworzą zniekształcenia pomiędzy pierwszym planem a tłem. Na przykład, efekt ten może sprawić, że nos obiektu będzie wyglądał na duży, jeśli będzie się on pochylał w kierunku aparatu. Dzięki użyciu obiektywu o dłuższej ogniskowej (min. 50 mm) twarz dziecka wydaje się być odpowiednio proporcjonalna. Ponadto, niektóre obiektywy szerokokątne mogą wykazywać zniekształcenia w pobliżu krawędzi kadru. W przypadku portretu jednoosobowego na ogół konieczne jest zastosowanie obiektywu w zakresie ogniskowych od 35 mm do 180 mm. Ogniskowa, której będziesz chciał użyć w tym zakresie, zależy od zamierzonych ujęć na 'liście zdjęć’, wielkości obszaru roboczego oraz rozmiaru matrycy aparatu. Jeśli zamierzone ujęcie jest ciasne, użyjesz obiektywu o ogniskowej zbliżonej do 180 mm. Jeśli zamierzonym zdjęciem jest zdjęcie jednoosobowe o pełnej sylwetki, użyty zostanie obiektyw zbliżony do ogniskowej 35 mm. Jeśli aparat jest wyposażony w matrycę o mniejszym rozmiarze, będzie używał szerszych obiektywów, a jeśli aparat jest wyposażony w matrycę pełnoklatkową ff, będziesz używał obiektywów o dłuższej ogniskowej. Każda ogniskowa pomiędzy tymi dwoma skrajnymi zmiennymi (35mm – 180mm) zapewnia bardzo odmienne efekty. Opłaca się eksperymentować!Kolejnym ważnym czynnikiem wpływającym na wybór obiektywu jest maksymalny otwór przysłony. Przesłona Wybór przysłony w fotografii portretowej ma ogromne znaczenie, ponieważ to ona (w połączeniu z ogniskową obiektywu i odległością aparatu od obiektu) wpływ na głębię ostrości. Fotografowie portretowi preferują małe głębię ostrości, ponieważ pomaga to odizolować obiekt od tła. Bądź jednak ostrożny. Nie rób głębi ostrości tak płytkiej, aby ważne rysy twarzy były nieostre. Głębia ostrości to termin optyczny opisujący odległość z przodu i z tyłu „punktu ostrości”, który na ostatecznym zdjęciu będzie wyglądał na skupiony. Na przykład, zamierzasz stworzyć portret głowy dziecka. Skupiasz się na oczach dziecka. To jest „punkt ostrości”. Wybrany przez Ciebie przysłona może wydłużyć okno głębi ostrości na tyle daleko, że nos dziecka będzie ostry, a ostrość rozciąga się aż do tyłu głowy, za uszami. Inaczej mówiąc, cała twarz dziecka będzie ostra. Byłoby to uważane za „głęboką” głębię ostrości. Wybór małej przysłony może stworzyć coś, co nazywa się „płytką” głębią ostrości. W tym przypadku tylko oczy dziecka byłyby ostre i nic poza nimi. Przysłona a głębia ostrości Niższa wartość f/, na przykład f/2,8, oznacza większy otwór przysłony wewnątrz obiektywu, który tworzy „płytką” głębię liczba f/, na przykład f/22, oznacza mniejszy otwór przysłony wewnątrz obiektywu, który tworzy „głębszą” głębię ostrości. Staje się to o tyle ważne, że jeśli wykonasz portret dla obiektu i tylko jego oczy są w centrum uwagi, ponieważ wybrałeś bardzo duży otwór przysłony o niewielkiej głębi ostrości, a Portretowany chciał, aby cała twarz była w centrum uwagi to cóż, będziesz miał problem. W związku z tym, jeśli sfotografujesz dużą grupę osób i nie ustawisz odpowiednio dużej głębi ostrości, niektóre osoby w tylnym rzędzie mogą być całkowicie nieostre. Być może słyszałeś, jak fotografowie bełkotali „bokeh”. Kiedy zaczynasz, nie powinieneś się o to zbytnio martwić. Zamiast tego skoncentruj się na prawdziwym zrozumieniu tego, jak działa głębia ostrości w rzeczywistych sytuacjach portretowych, a następnie zajmij się tymi fantastycznymi rzeczami. Czas migawki Szybkość migawki to dość łatwe do zrozumienia ustawienie w fotografii portretowej. Jeśli nie próbujesz uzyskać jakiegoś specjalnego efektu, czas otwarcia migawki musi być wystarczająco krótki, aby zatrzymać wszystkie drgania aparatu, a także każdy ruch obiektu. Dobrą zasadą stosowaną na początku jest następujący wzór: minimalny czas otwarcia migawki = 1 / ogniskowa Oznacza to, że minimalny dopuszczalny czas otwarcia migawki ustala się patrząc w obiektyw. Jeśli używasz obiektywu 100 mm, najwolniejszy czas otwarcia migawki wynosiłby 1/100 sekundy. Jeśli ta liczba spadnie na nieistniejący czas otwarcia migawki, należy zaokrąglić w górę. Na przykład, zamiast używać 1/100 sekundy, można ustawić czas otwarcia migawki w aparacie na 1/125 słabym oświetleniu, nie pozwól, aby drgania aparatu zrujnowały Twoje ujęcie. Dobrą zasadą, aby sprawdzić ostrość portretu, jest patrzenie na rzęsy. Oczekuj, że rzęsy na portrecie będą ostre i wyraźnie. Powinnaś mieć możliwość łatwego zobaczenia każdego pojedynczego włosa. Teraz, nawet stosując tę formułę, trzeba być bardzo świadomym punkt; w fotografii portretowej zaleca używanie w miarę możliwości statywu. Korzystanie ze statywu daje Ci dwie ogromne korzyści. Masz pewność, że aparat jest stabilny. Dzięki temu możesz skupić się na każdym ruchu obiektu (w tym na mruganiu oczami).Pozwala to również na wyciągnięcie twarzy zza kamery. Możesz spojrzeć na obiekt nad kamerą, co zaangażuje go i stworzy bardziej naturalny wyraz twarzy. ISO Czyli czułość matrycy na światło. W większości przypadków chcemy utrzymać niskie ustawienie ISO. Tak by obraz był czysty i pozbawiony „ziarna”. Problem z ustawieniami ISO jest znany dokładnie jako szum cyfrowy. Nie wchodząc w niepotrzebne szczegóły techniczne, musisz to zrozumieć. Niskie ISO ok, ale jak niskie? Ta decyzja opiera się na ogół o jakość samego aparatu. Wszystkie aparaty cyfrowe będą wykazywały wzrost szumu cyfrowego w miarę zwiększania się liczby ISO. W przypadku podstawowego aparatu fotograficznego można zauważyć wyraźny wzrost szumów w dowolnym miejscu po przekroczeniu wartości ISO 400. W przypadku lustrzanek cyfrowych z wyższej półki, można podnieść poziom ISO nawet do 800 lub 1600 bez budzących zastrzeżeń poziomów szumów. Wykonaj kilka testów i określić, w którym miejscu sprzęt fotograficzny emituje budzące zastrzeżenia ISO należy zawsze ustawiać poniżej budzącego zastrzeżenia poziomu szumu, a im niższy, tym lepiej. Jeśli niska czułość ISO jest lepsza, to dlaczego nie można ustawić jej zawsze na niskim poziomie? Ustawienie ISO ma bezpośredni związek z ekspozycją znaną jako „Trójkąt ekspozycji”. Bez przesadnej techniki… wyższe ustawienie ISO pozwala na wykorzystanie krótszego czasu otwarcia migawki i mniejszej wartości przysłony… przy jednoczesnym uzyskaniu odpowiedniej ekspozycji. A Ty? Od czego zaczynasz? Ustawiasz odpowiednie ISO, aby uzyskać taki czas otwarcia migawki, który zatrzyma drgania aparatu i zapewni odpowiednią głębię ostrości. Jeśli musisz podnieść wartość ISO powyżej „budzącego zastrzeżenia limitu szumów”, to musisz dodać więcej światła. Techniki oświetleniowe dla portretów Na temat oświetlenia stosowanego przy tworzeniu portretów napisano masę książek. Jest to ilość wiedzy, która znacznie przekracza objętość tego artykułu, nie mniej jednak postaram się przekazać Ci samą esencję. Będzie to kilka kluczowych aspektów, które pozwolą Ci zacząć i działać. Miękkie światło zazwyczaj działa lepiej niż twarde. Miękkie światło można znaleźć w pomieszczeniach w pobliżu okien lub na zewnątrz w na ogół lepiej wychodzą lepiej przy oświetleniu frontowym i bardzo małej ilości cieni. Mężczyźni na ogół wyglądają bardziej męsko z pewną ilością cieni na światła jest dobrym sposobem na otwarcie cieni. Do tego celu można użyć profesjonalnej blendy odbijającej światło lub działającej podobnie foli ochronnej na szybę samochodu. Srebrne folie odbijają światło i redukują światła z twarzy jest dobrym sposobem na nadanie portretowanego wymiaru. Zwłaszcza gdy oświetlenie jest płaskie. Użyj do tego czarnej blendy. Gdy ustawisz tę blednę obok twarzy portretowanego obiektu, odciągnie ona światło od twarzy i stworzy cień. Portret Selfie, Fotografia autoportretowa Kiedyś było to trudne zadanie zwłaszcza jeżeli trzeba było tego dokonać za pomocą wielkiej lustrzanki z ciężkim obiektywem. Od dłuższego już czasu robienie selfi jest możliwe dzięki przednim aparatom telefonów komórkowych. Należy jednak pamiętać, że długości ogniskowych tych aparatów są małe i z fizycznego punktu widzenia zdjęcia takie są bardzo niekorzystne. Jak pisałem wcześniej najlepsze portery są tworzone przy pomocy obiektywów o długich ogniskowych (50 – 180 mm), które niezniekształcają fotografowanego obiektu. Należy więc uważać, by robiąc zdjęcia z ręki telefonem nie wpaść w zniekształcenie. Fotografia portretowa Outdoor vs. Indoor Wielu początkujących fotografów obstaje przy tylko jednej z tych opcji. Wolą fotografować wewnątrz lub na zewnątrz. Prawda jest taka, że każda z tych opcji ma swoje zalety i wady. Chciałbym omówić każdą z nich z osobna. Wewnątrz:Wada – Niski poziom światłaZaleta – brak przeszkadzających osób postronnychWada – ograniczona przestrzeń i możliwość poruszania sięKorzyść – kontrola nad środowiskiem naturalnymWada – Często wymaga dodatkowego sprzętu – Zapewnia prywatność obiektu do zmiany ubrania, utrwalenia włosów, makijażu, – Łatwo dostęp do energii elektrycznej – jeśli jest potrzebna. Na zewnątrz:Wada – narażenie na działanie czynników takich jak: wiatr, ciepło lub zimno, owady i – zapewnia dużo światłaWada – mimo że jest dużo światła, często może być ono – Jest dużo miejsca na wybór lokalizacji i tła. Możesz szybko zmienić lokalizację i tło bez większego – Aby obejść możliwość ostrego światła, należy zaplanować sesję o określonych porach dnia lub uważnie obserwować zacienione – znacznie mniej widoczny niekorzystny efekt lampy błyskowej, nawet jeżeli jest ona zamontowana na – Brak prywatności, w tym problem przypadkowych osób poruszających się w tle Fotografia artystyczna, portret kreatywny Kreatywność w fotografii jest ważna, nie mniej jednak puszczanie wodzy fantazji jest najczęściej wskazane przy sesjach budujących portfolio. W przypadku fotografii wykonywanej na zlecenie Twoim głównym zmartwieniem powinno być pamiętanie o założeniach wstępnych i wyniku końcowym. Jeśli Portretowany jest prezesem starej i ugruntowanej korporacji, to raczej nie będzie chciał stać w ich bieliźnie na skraju bagna. Z drugiej strony, jeśli Twoim tematem jest starzejący się główny gitarzysta z zespołu rockowego w latach 70-tych to może być to niezłe tło. Fotografia portretowa Beauty Fotografia portretowa wykonywana z bliska jest często dość dramatyczna. Możemy w ten sposób obnażyć każdy niuans twarzy Portretowanego zwłaszcza dotkliwe może być to dla kobiet. Dwa elementy są ważne przy próbie zbliżenia fotografii portretowej. Oświetlenie twarzyTwoje umiejętności postprodukcyjne w zakresie radzenia sobie ze szczegółami dotyczącymi skóry i twarzy Praca z oświetleniem oznacza po prostu, że musisz być ostrożny i świadomy. Należałoby odpowiedzieć sobie na pytania. Czy oświetlenie wygląda na przyjemne? Czy z zabłąkanych włosów lub jakiegoś innego przedmiotu na twarz rzucane są jakieś błądzące cienie? Czy skóra nie jest prześwietlona? Zajmowanie się skórą (niedoskonałościami) i rysami twarzy stało się obecnie „prawie” zautomatyzowane dzięki dużym możliwościom oprogramowania. Należy jednak wziąć to pod uwagę. Jeśli pójdziesz do swojej lokalnej księgarni i przestudiujesz okładki znanych magazynów, takich jak Vogue czy Glamour, zauważysz, że przedmioty nigdy nie są retuszowane do tego stopnia, że tekstura skóry całkowicie zanika. Te wspaniałe portret są przykładem profesjonalnego retuszu skóry wykonanego prawidłowo. Skóra kobiet wygląda perfekcyjnie, ale nadal ma teksturę. Całkowita utrata faktury skóry to martwy dar amatorskiego fotografa portretowego. Jeśli skóra Twojego obiektu wygląda jak plastik, posunęłaś się o krok daleko… Celem jest sprawienie, aby Twój obiekt wyglądał dobrze, ale nie fałszywie. Wielkie nazwiska Fotografii Portretowej Doskonałym sposobem, aby nauczyć się nowych umiejętności w fotografii i znaleźć inspirację jest studiowanie pracy najlepszych. Oto krótka lista najlepszych fotografów portretowych, którzy kiedykolwiek pracowali w tej dziedzinie. Wyszukaj w Internecie ich nazwiska a zanurz się w ich unikalnym podejściu do fotografii portretowej. Annie Leibovitz Irving Penn Chiara Fersini Richard Avedon Yousuf Karsh David Bailey Herb Ritts Mary Ellen Mark Cindy Sherman Dan Winters Andy Gotts Zainspirowaliśmy Cię? Pojawiły się pytania? Skontaktuj się z nami w wygodny dla Ciebie już teraz: 660459537lub napisz przez: Messenger
Nie dotykaj aparatu przy długim naświetlaniu. Jeśli długo naświetlasz zdjęcie: nie waż się ruszyć aparatu. Nawet nie dotykaj go podczas odpalania migawki, bo będzie ruszone! Dla amatorów fotografii nocnej są specjalne piloty/wężyki, ale możesz też po prostu ustawić samowyzwalacz, który zacznie robić zdjęcie np. po 10 sekundach.
W dzisiejszym wpisie opowiem Ci jak najlepiej ustawiać się podczas sesji ciążowej, by zdjęcia wyszły jak najlepiej, a Ty wyglądała cudownie. Jest kilka zasad, które sprawiają, że zdjęcia będą atrakcyjne. Przeczytasz o wskazówkach, którymi się kieruję podczas mojej pracy. Sesja ciążowa Szczecin – co i jak: Zacznijmy od tego, że każdy z nas jest inny, mam inną budowę i inaczej wygląda w ciąży. Moim zadaniem jest zrobić wszystko byś wyglądała po prostu wyjątkowo i pięknie. Wyciągnąć same zalety, a ukrywam pewne wady. Będę szczera 🙂 każda z nas ma kompleksy (ja również i to nie małe 🙂 ) dlatego lubię jak podczas sesji powiesz mi na co mam zwrócić uwagę, co ukryć. Czasami może jestem w tych kwestiach zbyt bezpośrednia, ale dzięki temu szybciej łamiemy pewne granice i świetnie nam się współpracuje :). Sesja przebiegnie wtedy błyskawicznie i w miłej atmosferze. A teraz konkrety: NIGDY: nie uciekaj ciałem od obiektywu, zawsze lekko bądź pochylona do mnie głowa tak samo, lekko do mnie Jak całe ciało i głowa „uciekają” od obiektywu w drugą stronę, to wtedy pojawia się dysproporcja na zdjęciach. Nagle brzuch i biodra są wielkie, ramiona olbrzymie, a głowa mała. Trochę to śmiesznie i nienaturalnie wygląda. To na początek. nie stoimy na wprost, „na baczność” nie przechylamy się do tyłu W zależności od budowy ciała pojawić się mogą pewne dysproporcje: wielkie biodra, wielki brzuch, mała głowa, grube nogi. Oczywiście wyolbrzymiam, ale takie zdjęcia pokazują nieprawdę,a nie o to chodzi. Zawsze zwracam na to uwagę. Moim zadaniem jest odpowiednio wymodelować ciało, by podkreślić kobiecość, piękność. Zaraz na przykładzie kilku zdjęć Wam to wyjaśnię. PAMIĘTAJ: zawsze Bądź wyprostowana, a łopatki ściągnięte !!! To są najważniejsze rzeczy, które są „zakazane” podczas sesji ciążowej i należy ich unikać. Czasami może jestem za szczegółowa, ale uwierz mi, centymetr w jedną stronę, lekko inny kąt, a zdjęcie jest zupełnie inne. Dla mnie kolejnym ważnym elementem jest światło, sztuczne i naturalne. Ale to już moje zadanie, by Cię odpowiednio ustawić względem oświetlenia. Poniżej zobaczysz kilka przykładowych zdjęć. Zauważ, że bardzo ważne jest ułożenie nóg. Dzięki temu modeluję całą sylwetkę i eksponuję Twój brzuszek… Zawsze zwracam jeszcze uwagę na budowę ciała, wtedy Cię poprawię, było jak najlepiej. Chcesz się jeszcze więcej dowiedzieć? skontaktuj się ze mną, chętnie Ci opowiem jak wygląda sesja i odpowiem na Twoje pytania: tel.: 696 582 423 , wyślij wiadomość Zobacz koniecznie wpis – Sesja ciążowa – cechy jakie powinien mieć profesjonalny fotograf Zobacz jeszcze na inne moje prace – sensualna sesja ciążowa Zdjęcia U góry jest zdjęcie z mało korzystnym ustawieniem, a na dole z odpowiednim. ———- ———- ———- ———- ———- ———- Przy sesjach na czarnym tle przy świetle błyskowym bardzo ważne jest ustawienie oświetlenia. Tutaj jest dużo możliwości, zależy jaki efekt chcemy uzyskać. Bardzo lubię te ujęcia, są pełne tajemniczości, subtelności, kobiecości… Oczywiście zdjęcia na jasnym tle są dla mnie równie ważne. Wszystko zależy od Ciebie, co Ci się podoba, jaka jesteś, jaki efekt chcemy uzyskać. Dlatego przed rozpoczęciem sesji rozmawiamy i ustalamy. Na jakich zdjęciach CI najbardziej zależy. ———- Tak pracuję. Mam nadzieję, że ten tekst nie jest zbyt rzeczowy, ale tak najlepiej było mi przedstawiać to na co i jak zwracam koniecznie jeszcze na mój wpis – Sesja ciążowa – cechy jakie powinien mieć profesjonalny fotograf Chcesz się jeszcze więcej dowiedzieć? skontaktuj się ze mną, chętnie Ci opowiem jak wygląda sesja i odpowiem na Twoje pytania: tel.: 696 582 423 , wyślij wiadomość Więcej zdjęć zobaczycie tutaj – sesja ciążowa Szczecin Zapraszam jeszcze tutaj – sesja ciążowa – kiedy i jak się do niej przygotować. Poczytaj opinie o moje pracy – Fotograf Szczecin opinie
Sprawdź również najlepsze telefony do zdjęć, które zebraliśmy w rankingu smartfonów z dobrym aparatem. Zdjęcia w słabym oświetleniu a zdjęcia nocą. Odpowiedź na pytanie, jak robić dobre zdjęcia nocą wydaje się podobna do odpowiedzi na pytanie, jak robić dobre zdjęcia w słabym oświetleniu.
Jak zrobić wystawę? Zrobienie wystawy to sprawa trudnołatwa. W końcu jakim trudem dla współczesnego człowieka „sukcesu” jest ustawienie obok siebie kilku obiektów albo powieszenie paru obrazków? Łatwizna. Jak wybrać galerię? Bolesnym momentem może się okazać konfrontacja z rzeczywistością. Bo wszyscy marzymy o Zachęcie albo najlepiej MOMA. Dlatego pierwsze, albo nawet kilkanaście pierwszych kotów za płoty, proponuje zrobić w odrobinę bardziej przystępnym miejscu. Galeria, z którą się kontaktujesz, prawdopodobnie będzie bardziej przychylna do twojej propozycji, jeśli to, co chcesz wystawić, wpisuje się w jakiś sposób w jej filozofie. Jeżeli jest to przestrzeń wystawiająca zwykle sztukę nowoczesną, to małe jest prawdopodobieństwo, że będą chcieli zrobić ekspozycje rysunku klasycznego. Warto być też uważnym na konotacje danego miejsca, bo jeśli jednym z patronów danego miejsca jest chrześcijańska organizacja, to błyskotliwy pomysł wystawienia się z czegoś obrazoburczego prawdopodobnie nie wypali. Czyli jak zorganizować wystawę? Krok 1. Skontaktuj się z galerią Wysyłając maila do wybranej przez siebie organizacji, dobrze jest mieć w pełni ukształtowaną i sfotografowaną koncepcje tego, co i jak ma odbyć się w danym miejscu. Warto też dosłać bio swojej osoby, czyli krótką informacje, gdzie studiowałeś/studiujesz, gdzie już się wystawiałeś itp. Oczywiście początki nie są łatwe, ale wpisanie swojego uczestnictwa nawet w kole naukowym jest jak najbardziej akceptowalne. Krok 2. Przygotuj plakat reklamujący wystawę Jeśli wybrałeś galerię, która rzeczywiście jest galerią, a nie biblioteką miejską lub kawiarnią, to prawdopodobnie dysponuje ona budżetem na katalogi lub plakat. Może również pomóc Ci go przygotować, dając namiar do zaprzyjaźnionego grafika. Bo tak naprawdę plakat jest wizytówką wydarzenia, które organizujesz. Uwaga! Bardzo ważne jest, by na plakacie znalazły się loga i logotypy wszystkich sponsorów, patronów czy uczelni, z ramienia której dzieje się wystawa. Jeśli wydarzenie jest tworzone pod patronatem gdańskiej ASP, to może się okazać, że plakaty sygnowane przez szkołę są w jakiś sposób ujednolicone. Plakat może zostać odrzucony, jeżeli nie zastosujesz się do ustalonych przez uczelnię standardów. Na małą wystawę, na której spodziewamy się miedzy 20-50 osób proponuje wydrukować koło 20 plakatów A3 do rozwieszenia w kawiarniach, restauracjach itp., a także 2-3 duże B1 do ustawienia na wejściu przed wystawą i powieszenia w kilku bardziej strategicznych miejscach, takich jak np. jakieś centrum sztuki. Warto też zapytać galerię, czy współpracują z jakąś firmą lub organizacją na zasadzie patronatu medialnego. Zapytaj się również, na jakich zasadach taka potencjalna współpraca mogłaby przebiegać. Idealnym scenariuszem byłoby, aby Twoja wystawa została objęta patronatem medialnym jakiegoś portalu lub radia, które dodatkowo poinformuje swoich odbiorców o wystawie, szerszej publiczności lub najlepiej przyjedzie i zrobi wywiad. Jeśli nie jesteś Picassem polskiej sztuki, to nie bądź rozczarowany, jeżeli nie pojawi się wiele osób. Krok 3. Przygotuj ekspozycję prac Montaż – tutaj trzeba być realistą, pozytywne myślenie w tym wypadku nie wystarczy. Zawsze, ale to zawsze trwa to dłużej niż zakładasz. Gdy organizujesz coś sobie sam, to masz pełną decyzyjność co do tego, co gdzie i jak ma wyglądać. W przypadku wystaw zbiorowych każdy ma swoją wizje artystyczna i każdy chce swoją prace zaprezentować jak najlepiej. Więc proponuje do czasu montażu doliczyć mniej więcej jedną dobę zapasu. Na wszystkie nieprzewidziane wypadki. Krok 4. Przynieś wino Na wielkie otwarcie pucujemy już tylko kieliszki, wlewamy wino (na mały wernisaż przygotujmy 6-10 butelek, różne kolory) i dopracowujemy mowę na rozpoczęcie, która zwykle przybliżą ideę wystawy, a do tego dochodzą podziękowania i ewentualnie lista artystów. Miłym urozmaiceniem wystawy może być performance na rozpoczęcie lub koncert zaprzyjaźnionej koleżanki. Wybierając, kto i co ma zrobić na rozpoczęcie, powinniśmy brać pod uwagę, że jednak łatwiej kontempluje się sztukę przy dźwiękach pianina niż koncertu rockowego, który jest tak głośny, że szyby pękają. Powodzenia! Jeśli masz pytania, napisz do nas! Pomożemy – kontakt@ Przy okazji poczytaj może o: 10 Polskich ilustratorów, których musisz znać! Rzizajn – pomiędzy rzeźbą, a designem! Lekcje rysunku online!
Redaguję pierwszą książkę i e-booka o technikach pozowania modeli. Jest już 100 pierwszych stron. Planuję e-booka w wersji polskiej i e-booka i książkę w języku angielskim do wydruku na żądanie (self publishingna Amazon KDP). Prosta i czytelna formuła na zasadzie źle – dobrze.
Modelka stoi ‚po drugiej stronie obiektywu’ ma inne doświadczenia i odczucia – myślę, że choćby dlatego warto zapoznać się tym co ma do powiedzenia na temat wykonywania zdjęć portretowych. Jak zatem zrobić dobre zdjęcie portretowe? Znajdź inspirację do zdjęcia i porozmawiaj o niej z modelką, której robisz zdjęcie. Przejrzyj magazyny fotograficzne lub modowe i przygotuj sobie krótki opis tego co chciałbyś zawrzeć na zdjęciu. Możesz też przygotować całą tablicę inspiracji – zawierającą wycinki z gazet czy magazynów, które pomogą modelce zrozumieć to co chcesz pokazać na zdjęciu. Jeszcze przez podjęciem przez modelkę decyzji czy chce z Tobą pracować warto aby z takimi informacjami się zapoznała. Może się okazać bowiem, że dana modelka nie czuje się dobrze w danym temacie. Zatrudnij modelkę z agencji modelek. Profesjonalna modelka z agencji powinna być punktualna i kooperatywna. Zatrudniając modelkę z agencji unikniesz kłopotów związanych z nieprofesjonalnym zachowaniem modelek – amatorek. Dla modelki z agencji zrealizowanie Twojej wizji fotograficznej – jest jej pracą, którą wykonuje. Bądź otwarty i rozmawiaj z pozującą Ci modelką, której chcesz wykonać portret. Nawet dla profesjonalistki bycie przed obiektywem może nie być do końca komfortowe, tym bardziej jeśli nie wyrażasz się jasno i modelka nie wie czego od niej oczekujesz. Kobiety mówią również o tym, że lubią gdy fotograf cały czas ‚utrzymuje poziom energetyczny’ – chodzi tu, że jeśli chcesz zobaczyć roześmianą twarz modelki to nie bądź podczas sesji ponurakiem czy nerwusem. To prowadzi nas do punktu numer 4 Stwórz odpowiednią atmosferę do zdjęć. Pomagaj modelce wejść w odpowiedni nastrój, który będzie odpowiedni do sesji którą wykonujesz. Możesz np. puścić muzykę, która odpowiada nastrojowi, którego szukasz! Kochaj to co robisz! Entuzjam do pracy, którą wykonujesz wyczują zarówno modelki jak i klienci na zdjęcia. Poznałeś pięć rad jak zrobić ładne zdjęcie portretowe modelce – których udzieliła nam jedna z modelek pracująca na codzień przed obiektywami aparatów fotograficznych.
Pozytywna: Fotograf pierwsza klasa, byłam już na 2 sesjach zdjęciowych i powiem wam pełen profesjonalizm, pomoc również była co do dobrania pozycji, jak i stylizacji.. rozmowny, wesoły fotograf, oraz również słucha czego modelka oczekuje :) nie zastanawiajcie się nad sesją u Mariusza lecz śmiało piszcie, również obróbka zdjęć po prostu świetna co widać na zdjęciu.
Istnieje mnóstwo zasad dotyczących fotografii portretowej i chociaż wiele z nich jest w praktyce pomijanych, to na niektóre warto zwrócić szczególną uwagę. Poniżej przedstawimy najczęstsze błędy w fotografii portretowej, które pojawiają się na zdjęciach amatorów. Model czuje się niekomfortowo. Jeśli modelka doświadcza jakiegoś rodzaju dyskomfortu podczas sesji fotograficznej, to istnieje spora szansa, że finalne ujęcia nie będą wyglądały dobrze. Dlatego, zanim zaczniesz robić zdjęcia, porozmawiaj z modelką. Wyjaśnij jej jaki efekt chcesz uzyskać. Dzięki nawiązanemu kontaktowi fotografowana osoba poczuje się bardziej zrelaksowana, co z pewnością będzie widoczne na wykonanych fotkach. Jeśli uda ci się osiągnąć pożądany rezultat, powiedz o tym modelce, jeśli nie, to bądź taktowny, aby niepotrzebnie jej nie deprymować. Niewłaściwa pozycja dłoni. Niedoświadczone modelki często stają przed pytaniem: co zrobić z rękami? Ręce, które po prostu swobodnie zwisają po bokach ciała, mogą dobrze się prezentować, ale niekiedy warto je np. lekko unieść, lub ułożyć na biodrach. W niektórych przypadkach dobrym pomysłem mogą być skrzyżowane ręce na klatce piersiowej, jednak warto pamiętać, że takie ułożenie może stać się wizualną barierą dla widza. Jeśli nie chcesz przekazać na zdjęciu uczucia niepokoju lub napięcia, upewnij się, że ręce modelki są rozluźnione, a nie zaciśnięte w pięści. Możesz zaproponować modelowi podniesienie przedmiotu lub użycie czegoś jako podpory. Przykładowo, jeśli modelka stoi za siedzącą osobą, to może położyć dłonie na jej ramionach lub na oparciu krzesła. Masywne ramiona. Z reguły ramiona są jedną z najszerszych części naszego ciała, więc ustawiając aparat pod kątem prostym do ciała modelki, możesz wizualnie uczynić ją masywniejszą. Lepiej lekko zwrócić barki w bok, co wizualnie zawęzi górną część ciała i korzystnie podkreśli całą sylwetkę. Fałdy na szyi. Jeśli modelka stanie tyłem do fotografa i wykona lekki półobrót, to najprawdopodobniej na jej szyi powstaną nieestetyczne fałdy. Na szczęście istnieje kilka sposobów rozwiązania tego problemu. Możesz ukryć je pod kołnierzem marynarki lub koszuli, ewentualnie przykryć szalikiem. Możesz też po prostu zmienić kąt ujęcia lub poprosić modelkę, aby obróciła się w kierunku kamery nie głową, lecz całym ciałem. Ślady po noszonych ubraniach. Ślady wynikające z ucisku, po wcześniej noszonych ubraniach to również częsty błąd, którego można uniknąć. Jeśli modelka ma mieć robione zdjęcia np. w sukience bez ramiączek, to warto aby przebrała się w nią nieco wcześniej, przed rozpoczęciem sesji. Ewentualnie nasza modelka, przygotowując się do sesji, powinna nosić luźne ubrania. Pamiętajmy też, że mogą pozostawać ślady po noszonych skarpetkach, zwłaszcza jeżeli są dosyć obcisłe, więc jeśli zdecydujesz się fotografować modelkę boso, z gołymi kostkami to skarpetki, czy podkolanówki należy zdjąć odpowiednio wcześniej. Pamiętaj, że im osoba jest starsza, tym dłużej pozostają ślady na jej skórze. W niektórych przypadkach można przyspieszyć cały proces za pomocą ciepłego prysznica. Jannet Corgi at Pexels Złe ustawienie głowy. Jeśli fotografujesz małą grupę osób, nie ustawiaj ich w jednej linii i upewnij się, że ich głowy nie znajdują się na tym samym poziomie w kadrze. Spróbuj przełamać tę linię, sadzając kogoś na krześle, kolejna osoba niech przysiądzie na poręczy krzesła, a trzecią możesz ustawić za lub przed krzesłem. To nada zdjęciu ciekawą dynamikę trójkąta, którego linie będą ustawione pomiędzy modelami. Dzięki temu, prostemu zabiegowi widz będzie miał poczucie zaangażowania w akcję na zdjęciu. Niechciane elementy. Nigdy nie zapomnij o tle. Dbając o ustawienie modela, fotograf często zapominamy o tym, co dzieje się za nim. Niezależnie od tego, czy fotografujesz w plenerze, czy w pomieszczeniu, upewnij się, że za modelem nie pojawiają się niepotrzebne przedmioty, takie jak doniczki, lampy, latarnie, drzewa itp. Ujęcia z dołu. Fotografując modelki pod małym kątem, postaraj się znaleźć odpowiednią pozycję, aby jej twarz nie była zbyt uniesione. Poproś fotografowaną osobę, aby nieco spuściła głowę, ale tak, aby nie pojawiły się niepożądane zniekształcenia, takie jak np. fałdy na szyi. Nie oczekuj, że dzieci będą dla Ciebie pozować. Jeśli będziesz miał dużo szczęścia, będziesz mógł zrobić kilka udanych zdjęć dziecka. Najlepiej odwrócić uwagę malucha od rozpraszających go bodźców, np. kolorowanką lub pozwolić mu bawić się starym aparatem. Kiedy uda Ci się go zaangażować w tego typu czynność, będziesz mógł zrobić dobre zdjęcia. Jeśli zachowujesz się spokojnie i potrafisz zainteresować dziecko, zostaniesz nagrodzony świetnymi zdjęciami.
Nieznajomy lub nieznajoma. Zapraszamy do zarejestrowania się na naszym forum. Twoim oczom ukaże się kilka działów więcej, niewidocznych dla niezarejestrowanych. Niezarejestrowany ośmiel się i nie tylko czytaj forum, ale także pisz na nim, publikuj zdjęcia. Zapraszamy :)
Strona główna Poradniki Pytania i odpowiedzi Kiedy stajemy przed koniecznością wykonania zdjęcia więcej niż jednej osobie, to jednym z pierwszych zadań, jakie powinniśmy wykonać, jest ustawienie fotografowanych ludzi. Jest to zarazem najważniejsza decyzja kompozycyjna, jaką podejmuje fotograf przy planowaniu tego typu kadrów. Odpowiedni układ fotografowanych osób na zdjęciu może zamienić zwykłą fotkę w interesującą kompozycję. W tym artykule przyjrzymy się właśnie temu tematowi. Przekonacie się sami, jak kreatywnie można podejść do zagadnienia portretów grupowych za sprawą kilku prostych zabiegów. Jednym z gorszych pomysłów, jaki może nam przyjść do głowy przy okazji wykonywania zdjęcia grupowego, jest poproszenie fotografowanych, aby "się jakoś ustawili". O ile jeszcze jest to dobra paczka przyjaciół, to można liczyć na jakiś ciekawy, a być może i zabawny układ. Niestety raczej też nie otrzymamy z niego nic poza ciekawym, a być może również zabawnym
DbARcg8.